Polyamorie, open relaties, flings, situationships, monogamie... Er zijn vele soorten en maten als het aankomt op relaties, en het klassieke, monogame man-vrouwbeeld is al láng niet meer de norm. Maar vreemdgaan, dat blijft voor velen een brug te ver. Tot nu, blijkt. Want micro cheating is het nieuwe ding van nu - als we het internet moeten geloven. En of dat een goede zaak is, valt te betwisten.
Koningin Máxima zorgt voor ophef met haar uitspraken bij het World Economic Forum in Zwitserland >
Emotionele affaire
Ervaar je binnen je relatie emotionele armoede, dan is de kans groter dat je een emotionele affaire aangaat met een ander van hetzelfde geslacht als je partner. De band die je mist binnen je eigen relatie, zoek je dus buiten de deur, in plaats van erover te praten of er samen voor in therapie te gaan. Echt vreemdgaan is het niet, want fysieke actie blijft uit. Desondanks kun je je partner er flink pijn mee doen, en is een dergelijke affaire gebaat bij voorzichtigheid.
Micro-cheating
Te beginnen bij het begin: wat is micro-cheating precies? We hebben hier niet weer te maken met een nieuwe trend of manier van liefhebben. Nee, het gaat om gedrag van jezelf of een partner. Het zijn kleine voorvallen die niet onder de noemer vreemdgaan te scharen zijn, maar alsnog niet het toonbeeld zijn van een monogame relatie (waarmee we niet zeggen dat dat de standaard zou moeten zijn). Denk aan zaken als je trouwring thuislaten tijdens een avond stappen, stiekem WhatsAppen met je ex, een leugentje om bestwil over met wie je allemaal in de kroeg hing of flirten met die ene aantrekkelijke collega. Op zichzelf staand allemaal geen gedragingen die per definitie leiden tot vreemdgaan, maar ook duiden ze niet op volledige trouw of overgave. Psychology Today legt uit dat micro cheating een subjectieve aangelegenheid is. Bovendien is het niet fysiek; het gaat puur om mentale affectie richting een of meerdere personen buiten je relatie.
Micro-cheating, dus, een term bedacht door psycholoog Martin Graff. Brandpunt maakte er in 2022 al een item over, waarin ze spraken over de 'nieuwe manier van vreemdgaan'. Relatietherapeut Ayse Kaplan merkte op dat het gedrag dat onder micro-cheating valt aan de lopende band voorkomt. Sinds de lockdowns van de afgelopen jaren is dit in een stroomversnelling geraakt, meent ze. Meer dan ooit zaten we aan onze telefoons gekluisterd, en was de spanning voor velen nergens te bekennen. Maar om het dan bij een ander te zoeken, terwijl je in een monogame relatie zit? Dat gaat wat ver. Psycholoog Iris van der Steen legt aan Brandpunt uit waarom het fenomeen onder jongeren zo veel voorkomt: 'Voor jongeren is de stap kleiner om online contact te leggen en te onderhouden. Veertigers zouden eerder een datingapp downloaden of bellen, terwijl jongeren gewoon een Snapchat versturen of in elkaar's DM sliden. Dat gaat veel makkelijker.'
Emotionele armoede, een drang naar spanning en vooral een lage drempel om het bij een ander te zoeken. Wanneer je ervoor hebt gekozen om monogaam te zijn, dan hoort micro-cheating gedrag daar simpelweg niet bij - ook niet als de hierboven genoemde zaken aan de orde zijn. En omdat micro-cheating én fysiek vreemdgaan voor iedereen iets anders betekenen, doe je er goed aan om te bespreken met je partner waar de grenzen liggen. Het hoeft niet ingewikkeld te zijn, after all.
