Tijdens een wandeling sprong mijn Spotify op een podcast die misschien wel een aantal levensveranderende inzichten teweeg bracht: het gesprek tussen organisatiepsycholoog Adam Grant en voormalig monnik, coach, auteur en spreker Jay Shetty. Het gesprek ging met name over Adams nieuwe boek, Hidden Potential: The Science of Achieving Greater Things, waarin hij, aan de hand van een aantal handige tools, zijn lezers leert om hun potentieel te benutten. Voordat ik het doorhad nam ik een omweg om het boeiende gesprek helemaal af te luisteren. Dit is wat ik ervan opstak.
Waarom heeft iedereen het online over 'panic years'? >
(Un)hidden potential
In een wereld die veelal draait om het behalen van (zakelijk) succes, is het niet gek dat sommigen zichzelf 'mislukt' voelen. De burn-out epidemie blijft steady doorzetten, en op sociale media leken we heel even af te zijn van het gepolijste plaatje, maar niks blijkt minder waar. Volgens organisatiepsycholoog Adam Grant ligt de neiging om je 'mislukt' te voelen echter niet alleen aan de druk van buitenaf, maar ook aan de kijk op en definitie van het behalen van succes. We hebben het al jarenlang goed mis, meent hij. Want wanneer je die definitie aanpast, dan zul je floreren.
Maar hoe? Op deze cruciale vraag geeft Adam Grant dus antwoord in zijn nieuwe boek. Aangeboren talent ergens voor hebben is zo'n vooroordeel - door je daaraan vast te klampen is het verleidelijk om op te geven wanneer iets lastig wordt. Hij noemt zichzelf het schoolvoorbeeld: hij werd tweemaal genomineerd voor Olympisch duiken, terwijl het hem aanvankelijk alle talent en lenigheid ontbrak. Zijn boek staat vol met dergelijke anekdotes, die de lezer langzaamaan doen beseffen: waar een wil is, is een weg. Uiteraard ligt het iets genuanceerder dan deze recht-door-zee-conclusie, maar het is ongetwijfeld de moraal van het verhaal.
Zó benut je je potentieel
In zijn boek analyseert Grant een groot aantal succesverhalen die aanvankelijk een mislukking leken, en haalt daar onderzoeksliteratuur (hij werkt als professor op de Wharton School of University of Pennsylvania) bij om te analyseren waarom de verhalen tot uitliepen op de manier dat ze deden. Onderstaande vier lessen dragen ten volste bij aan het benutten van jouw potentieel, aldus Grant.
Durf je oncomfortabel te voelen
Volgens Grant gaat succes eerder over persoonlijke groei dan over het daadwerkelijk vieren van successen. Een van de beste manieren voor persoonlijke groei, is het ontwikkelen van vaardigheden die je nog niet bezit, meent hij. En voelt iets oncomfortabel, dan betekent dat vaak dat je ervan leert. Leuk is het misschien niet, maar het gezegde luidt niet voor niets dat groei ontstaat buiten je comfortzone. Volgens onderzoek blijkt bovendien dat je niet per definitie meer leert wanneer het op een gemakkelijke manier gaat, bijvoorbeeld wanneer je visueel bent ingesteld. Ander onderzoek gaat nog een stapje verder en concludeert dat je meer leert wanneer je je oncomfortabel voelt.
Geef les aan anderen, ook als je (nog) geen expert bent
In het podcastinterview met Jay Shetty legt Grant uit hoe perfectionisme de weg naar het benutten van je potentieel blokkeert. Hij raadt als oplossing aan om les te geven over een onderwerp dat je aan het hart gaat, en niet te wachten totdat je 'alles' weet. Hij geeft kunstmatige intelligentie als voorbeeld; veel opleidingen durven er hun vingers niet aan te branden, uit angst dat de informatie die ze geven alweer achterloopt, of dat de docenten door de mand vallen dat ze niet alle kennis in pacht hebben. Dat is zonde, vindt Grant, want juist door les te geven leer je meer. Je krijgt nieuwe inzichten, brengt wellicht een discussie op gang en het wakkert aan tot verdere verdieping. En ja, ook hier komt hoogstwaarschijnlijk de nodige discomfort bij kijken. Al doende leert men, zullen we maar zeggen.
Houd het interessant voor jezelf
Maak het jezelf niet te gemakkelijk, want dan ligt een bore-out - de emotionele uitputting die gepaard gaat met een gebrek aan uitdaging - op de loer. Om dat te voorkomen raadt Grant aan om play en novelty te verwerken in het leerproces. Deze theorie is gemakkelijk toe te passen wanneer je oefent met een sport. Ga niet honderd keer op het doel schieten als je die skills wilt verbeteren, maar varieer liever tussen verschillende vaardigheden of neem een pauze als het allemaal niet lukt. Op die manier gaat het gevoel van mislukking niet overheersen en krijg je een positieve impuls van de andere taak.
Vraag om advies in plaats van feedback
Hoe vaak heb je niet om feedback gevraagd wanneer je iets wilde verbeteren? Van vrienden, familie of collega's: het focust altijd op iets dat je in het verleden hebt gedaan. En zoals je vast weet: resultaten in het verleden bieden geen garanties voor de toekomst. Een recent onderzoek van Harvard Business Review toont aan dat vragen om advies over wat je in de toekomst beter kunt doen, veel waardevoller is. Bovendien is advies vaak positief verwoord, wat weer focust op de mogelijkheden in de toekomst, in plaats van eventuele tekortkomingen. Advies geven is ook altijd een goed idee; een onderzoek dat hij aanhaalt toont namelijk aan dat studenten die motiverend advies gaven aan jongere studenten zelf ook hogere cijfers haalden.
Uit je comfortzone stappen, je ego opzij zetten en focussen op de toekomst, mét een gezonde dosis optimisme: heel lastig hoeft het niet te zijn, vindt Grant. Als ik hem hoor praten en zijn boek lees, motiveert het meteen om mee aan de slag te gaan. Nu eens kijken aan wie ik les kan geven.
