Gebrek aan zelfvertrouwen? Zo veins je jezelf een weg naar de top

Kijk, dit werkt natuurlijk niet wanneer je een glas champagne opslokt of een hoop spullen in je handen hebt, maar mocht dit niet het geval zijn, dan is dit je pose. De vorstelijke houding, waarbij je je armen achter de rug vouwt en met de ene hand de andere pols vasthoudt, geeft je een kloeke uitstraling. 'Het geeft de indruk dat je speciaal bent,' aldus Navarro. Ofwel: deze pose doet het fantastisch wanneer je wilt dat iemand na het gesprek denkt: tjonge wat een goedgeorganiseerd, uitzonderlijk persoon is dat.' En op zich willen we dat best.

Niet alleen voorziet deze houding je van een vleug autoriteit, ze voorkomt dat je met je armen allerlei eigenaardige, zenuwachtige bewegingen maakt.

Rechtop zitten, duidelijk spreken en oogcontact maken met het publiek, die kennen we inmiddels. Maar! Terwijl we ons over die drie zaken hartstikke druk maken, vergeten we potjandorie die handen, waardoor we door gefrutsel (zie punt twee) alsnog onzeker overkomen. Doe dus de Merkel en houd je handen bezig. Bij voorkeur vouw je ze in een driehoek, aldus Navarro: 'Door je handen in een toren te vouwen (waarbij ze naar voren zijn gericht en de vingertoppen elkaar raken) wek je de indruk alles onder controle te hebben.' Of je deze truc nu zittend of staand toepast, maakt niet uit: 'In beide situaties is het even doeltreffend.'

Heb je ontzettend goed nagedacht over hoe je Die Belangrijke Persoon gaat groeten, vergeet je vervolgens tijdens de rest van het gesprek op je handen te letten. Het resultaat: gebalde vuisten als gevolg van stress of onzekerheid. 'Niemand denkt na over de ruimte tussen zijn of haar vingers,' legt Navarro uit. 'Maar dat zou eigenlijk wel moeten.' Het is een biologische impuls, dat ballen van je vuisten: het geeft aan dat je onzeker bent. Het tegenovergestelde, je handen ontspannen laten hangen, werkt ongetwijfeld in je voordeel. 'Wanneer er ruimte is tussen je vingertoppen, geeft het je gesprekspartner het idee dat je relaxt en zelfverzekerd bent,' tipt Navarro.

Natuurlijk: bij Jennifer Aniston ziet het er geweldig uit. Maar in 'het echte leven' komt deze houding tijdens sociale interacties over als vijandig. 'Het is een erg territoriale houding,' legt Navarro uit. 'Het zegt eerder: "Joe, ik ben alert en klaar om in actie te komen" dan: "Ik ben een bonk zelfvertrouwen."' Bewaar deze pose dus vooral voor foto's, of wanneer je, net als Aniston, over de rode loper flaneert.

Het deel van ons lichaam dat we het liefst aanraken ten tijde van onzekerheid? Onze nek, zoals Angelina Jolie dat pico bello voordoet. 'Het aanraken van de nek vertelt je zoveel over het zelfvertrouwen van een persoon: wanneer er een gebrek aan is, dan zal de hand vaak naar de nek schieten,' vertelt Navarro. 'Mannen doen het vaak nogal hardhandig en lomp, terwijl vrouwen er een erg delicate manier voor ontwikkeld hebben.' Hoe dan ook: we maken ons er allen schuldig aan (maar vanaf nu natuurlijk niet meer, dat spreekt).