Het Nederlands Film Festival wordt haar moment: Antoinette Beumer presenteert er de door haar geschreven en geregisseerde film Mijn vader is een vliegtuig, deels gebaseerd op haar eigen jeugd met een vader met een bipolaire stoornis. ‘Dat hij je midden in de nacht wakker maakte om pannekoeken te bakken was leuk, maar ook wel een beetje vreemd.’
Antoinette Beumer over haar nieuwe film Mijn vader is een vliegtuig
Rechts en links bekenden begroetend loopt Antoinette Beumer (59) op een warme vrijdagmiddag op een vol Amsterdams terras naar me toe. Het is duidelijk: ze speelt hier een thuiswedstrijd. Haar kantoor is vlakbij, ze had hier pre-corona regelmatig werkbesprekingen, legt ze uit nadat ze koffie heeft besteld en om de kaart heeft gevraagd – ze komt net uit de sportschool en heeft trek. Het komende Nederlands Film Festival wordt háár feestje. Haar nieuwe (en laatste? Later meer...) speelfilm Mijn vader is een vliegtuig is de openingsfilm, daarnaast gaat een aantal van haarproducties voor Videoland in première; ze is daar tegenwoordig hoofd drama. Ook zal ze op het festival een masterclass verzorgen. Ze heeft er zin in.
Nee, tijdens het maken van Mijn vader is een vliegtuig heeft ze nauwelijks het gevoel gehad dat ze deels haar eigen jeugd aan het verfilmen was. Nadat ze in 2018 haar gelijknamige roman had gepubliceerd, was het persoonlijke deel van het verhaal – de vader van hoofdpersoon Eva woont al jaren in een gesloten inrichting, net zoals Antoinettes vader dat deed – al behoorlijk verwaterd, zegt ze. ‘Sowieso is het fictie, zowel het boek als de film. Het is wel zo dat het gaat over een situatie die ik heel goed ken. Ik wil ook benadrukken dat het heel erg mijn kijk is op die situatie, niet die van mijn ouders of die van mijn zussen. Ik kon het boek pas schrijven toen mijn ouders er allebei niet meer waren, vooral omdat ik rücksichtslos over het thema van mijn jeugd wilde fantaseren, zonder dat ik me tot de realiteit hoefde te beperken of me bij iemand zou moeten verantwoorden.
Wat is het thema van je jeugd?
‘Onveiligheid. Dat er thuis van alles speelt, maar dat daar niet over wordt gesproken. Dat maakt dat je je als kind ongelooflijk onveilig voelt. Het resultaat is dat ik mijn hele leven al met angsten rondloop. Ik heb er alle soorten therapie voor ondergaan, ik heb mijn angsten verfilmd en beschreven en inmiddels heb ik ze in het dagelijks leven behoorlijk goed onder controle. Alleen ’s nachts lukt het niet. Ik heb mijn leven lang al dezelfde nachtmerrie, die ook in de film voorkomt: ik lig te slapen, word wakker en mijn vader staat rokend in een hoek van de kamer naar mij te kijken. Doodeng. Soms blijft die nachtmerrie een hele tijd weg en dan ineens is hij er weer.’
Het hele interview lezen? Harper's Bazaars iconennummer ligt nog heel even in de winkels! Bestel het nu voor maar €6,99 of ga voor 9x Harper's Bazaar en ontvang een Kerasilk haarset cadeau voor maar €59,99 in plaats van €179,91.
