Wat mensen het liefste aten in je geboortejaar

Deze veelzijdige taart vergaarde voor het eerst bekendheid in een Amerikaans tijdschrift in 1941, volgens Sylvia Lovegrens Fashionable Food: Seven Decades of Food Fads tenminste, en steeg enorm in populairiteit gedurende de jaren 50.

Niet zo gek ook dat mensen er dol op waren: het was de perfecte manier om van je restjes af te komen, want je gooide er alles gewoon door. Daarnaast kon je er flink je creativiteit op los laten én was het een Frans gerecht, wat het geheel natuurlijk nog wat extra allure gaf.

Jazeker, ook in de jaren 70 werd er volop gebruncht. En ook met egss Benedict. Een zondagse brunch was niet compleet zonder dit ei-gerecht, dat anno 2016 nog steeds op de kaart staat. En dan natuurlijk geserveerd met een halve, getoaste Engelse muffin, een plakje bacon, een gepocheerd ei, Hollandaise saus et voilà: je eggs Benedict zijn een feit.

Mick Jagger was een Tequila Sunrise-drinker van het eerste uur. De cocktail - die je maakt met sinaasappelsap, tequila en grenadine - werd in 1972 namelijk volop geserveerd in Jaggers favoriete bar - the Trident - in San Francisco. De Rolling Stones dronken naar het schijnt zoveel van het spul, dat Keith Richards later bekend maakte dat de tour onder intimi bekend stond als: de cocaïne en Tequila Sunrise-tour. Dat zorgde voor zo'n enorme vlucht in de bekendheid van het drankje dat the Eagles er het jaar daarop er zelfs een nummer naar vernoemden.

In de jaren 60 werden we langzaamaan besmet met het fonduevirus en tegen de jaren 70 had iedereen een pot in huis die steevast tijdens feestdagen tevoorschijn werd getoverd. Je eten 'koken' op tafel in een stroperige massa van kaas, chocolade of bouillon werd uiterst hip, verfijnd en gezellig bevonden. En dat idee is nooit uitgeroeid.

Denk jij hip te zijn met je kommetje granola? Welnee, in de jaren 60 waagden de hippies zich er al aan, en in de jaren 70 raakte ook de rest van de maatschapij verknocht aan granola. Er kwam zelfs een granolakookboek uit in 1973, hoewel de meesten de voorkeur gaven aan granola in simpelste vorm: met fruit en yoghurt.

Onmisbaar bij het zondagontbijt: de croissant. Kun je je voorstellen dat we in 1978 pas echt massaal verliefd werden op het baksel? Natuurlijk overgewaaid uit Frankrijk, waar ze de croissants belegden als sandwiches, met ham, kaas, champignons en zo'n beetje alles dat je kunt bedenken.

Nog zo'n fan-tas-tisch gerecht dat is over komen waaien uit Frankrijk: crème brûlée. Het mierzoete toetje met krokant dakje schijnt enorm geliefd te zijn geweest door de Amerikaanse president Thomas Jefferson, maar ook in Europa verscheen de pudding overal op de menukaarten, om daar (gelukkig!) nooit meer vanaf te gaan.

Uiteraard een geesteskind van de Italianen, penne alla vodka, dat in de jaren 70 haar oorsprong vond, maar pas in de jaren 80 ons land bereikte. In de romige tomatensaus zitten inderdaad een aantal druppels vodka verwerkt en wel om een goede reden: vodka versterkt de smaak van tomaten. Smaakexplosie gegarandeerd.

Wijn gemixt met frisdrank, koolzuurhoudend water of sap: het was de trend van het moment in 1986. Merken wisten razendsnel in te spelen op deze trend en het was Bruce Willis die in een reclame naar het drankje verwees met de quote 'this is where the fun starts.'

In de jaren 80 begon de wereldwijde verslaving aan luxe chocolaatjes (die uiteraard en Goddank nooit meer opgehouden is) en dan met name aan chocoladetruffels. In 1973 begon een vrouw genaamd Alice Medrich met het vervaardigen en verkopen van chocoladetruffels vanuit haar huis in Berkely in Californië. Gezien het succes, besloot ze later een eigen winkel, Cocolat genaamd, te openen, waar de chocoladehapjes als warme broodjes de toonbank over vlogen. Het duurde niet lang of de overheerlijke chocoladetruffels lagen overal in de schappen.

Volgens het Smithsonian hebben we de opkomst van de vegetarische burger te danken aan de in Londen woonachtige vegetarische kok Gregory Sams. Hij was diegene die het vleesvrije gerecht (beter bekend als the VegeBurger) in 1982 voor het eerst op de kaart zette. Je snapt: het duurde niet lang voordat de VegeBurger (onder andere namen weliswaar, wat dacht je bijvoorbeeld van the Gardenburger) overal verkrijgbaar was.

Italianen bleven - ook gedurende de jaren 90 - onze manier van koken inspireren, wat resulteerde in een wereldwijde preferentie voor balsamicoazijn én zongedroogde tomaten. Massaal werden de smaakvolle in olie gedrenkte partjes gebruikt in pastagerechten en salades en ook in restaurants werden gerechten steevast opgeleukt met wat zongedroogde tomaat.