1. Mocht je de gang naar een grote stad maken,
dan blijkt het elk jaar weer een uitdaging iemand te vinden in de brij
van oranjegekleurde feestvierders.
2. Dat het mobiele netwerk op een dag als deze nauwelijks in bedrijf is, doet de zoektocht naar bovenstaand persoon geen goed.
3. Het voornemen om rond 06u00 ter plaatse te zijn en de vrijmarkt tijdens zijn finest hour te bewandelen, mislukt vaak jammerlijk.
4. Drie uur verlaat op bestemming blijkt je gezellige vrijmarkt verzand in
een enkelzwikkende warboel van schuifelende dagjesmensen, die alleen
met een plaagstootje hier en daar te trotseren valt. Een kraam – of
kleedje – behoorlijk kunnen onderzoeken op verloren gewaande parels is
topsport.
5. Iemand gaat je ergens op de dag wel een keer, onterecht, van voordringen beschuldigen.
6. En vice versa – maar dat is dan vanzelfsprekend niet onterecht.
7. Verdwaalde toeristen. Er staat altijd wel een plukje aan de kant van de
weg beduusd te wezen. Logisch ook. Enkele jaren werd het wel heel
verdrietig, toen een handjevol zich jammerlijk in de datum had vergist
en op 30 april verloren door Amsterdam drentelden. Wie weet een herhaling dit jaar.
8. Koekhappende, spijkerpoepende en wc-potwerpende leden van het koninklijk
huis. Dat laatste viel bij Willem-Alexander overigens niet helemaal in
goede aarde: 'Ik heb er op 30 april met een glimlach aan meegedaan, maar
niet zonder met enige schaamte te denken aan die ruim 2,6 miljard
mensen op deze aarde die niet beschikken over zelfs maar de meest basale
structuur om op een waardige manier hun dagelijke behoefte te kunnen
doen,' aldus onze koning (destijds – we spreken 2012 – nog kroonprins).
9. Het Bavaria-jurkje.
10. Regen.
