Bakkeleien, bekvechten, ruziën, kibbelen of gewoon kei-hard ruzie maken: hoe je het ook noemt, leuk is het niet, noodzakelijk af en toe wel. En nuttig ook, mits je het een beetje goed aanpakt, want van een kapot servies of deuren die uit sponningen worden geslagen, wordt geen mens beter. 

Hoe dan wel? 

Door niet als een kanon alle verwijten op de ander af te vuren, bijvoorbeeld. Als de ander het gevoel krijgt alsof-ie standrechtelkijk wordt geëxecuteerd, zal-ie niet snel de neiging hebben van mening te veranderen/jou je zin te geven/of anderzins ook maar een beetje mee te helpen om de ruzie tot een voor beiden voldaan einde te brengen.  

Ook niet doen: oeverloos om de hete brij heen blijven draaien en er koeien bij halen die inmiddels al in het geschiedenis boek staan, zo oud zijn ze. Verleidelijk, want als je toch aan het razen bent, kun je gelijk de hele shabaam mee pikken, maar het heeft totaal geen zin. Kom to the point, hou je bij één probleem, is voor nu meer dan genoeg. Ook niet doen: dat ene probleem constant herhalen. Leidt alleen maar tot meer irritatie.

Loop niet weg. Eén van de ergste dingen die je kunt doen, is uit pure frustratie weglopen, midden in de discussie. Maakt de dingen zoveel erger, want de ander blijft verbijsterd achter, en wordt dan, indien nog niet het geval, alsnog ook boos, en jij loopt ziedend heen en weer te banjeren op de gang/straat/wherever, en maakt de dingen aldaar maar groter. 

Toch even een time-out nodig in de verhitte discussie? Zorg voor een codewoord of pauzemoment, waardoor beide partijen even op adem kunnen komen. Therapeut en schrijver van het boek Stop the Fight!: How to Break Free From the 12 Most Common Arguments and Build a Relationship That Lasts (best een mond vol, ja) heeft een stel onder behandeling dat iedere keer als het er hard aan toe gaat, op een knop op een app drukt, waardoor er een keihard schetengeluid klinkt (eh, juist ja). Zou onze keuze niet zijn, maar door het zo gek is als het klinkt, is de kou wel gelijk uit de lucht, bij hen, dan. Je kunt ook de wijste wezen en zeggen dat je nu even het gesprek beëindigt omdat het voor nu nergens toe leidt, om het later weer rustig op te pikken.

Het wordt al jaren afgeraden: ga niet boos slapen. Maar waarom eigenlijk niet? Door er een nachtje over te slapen, is de kwestie (afhankelijk van de zwaarte) misschien wat afgezwakt en bekijk je de dingen wat rationeler. 

Blijf billijk. In het verlengde van het kanon: blijf respect tonen voor de ander, ga hem of haar niet uitschelden, luister naar de andere partij, of je het er nu mee eens bent of niet. Niet doen alsof, dat is als olie op 't vuur. Luister, zeg wat jij vindt en ga dan in op wat de ander zei. Een lastige, zeker, maar een beetje fatsoenlijk ruziemaken is nu eenmaal niet gemakkelijk.

Maak het goed. En nee, dat hoeft niet direct met keiharde goedmaakseks, maar beëindig de ruzie op een nette manier, waardoor beide partijen het af kunnen sluiten. Een simpel 'zijn we nu weer vriendjes?' kan al voldoende zijn. Eindig wel pas als je voor jouw gevoel ook daadwerkelijk helemaal klaar bént, anders gaat het smeulen en voor je het weet heb je weer een enorme bosbrand en moet je al bovenstaande dingen wéér in acht gaan nemen.