We kennen allemaal wel dat gevoel enorm behoefte te hebben aan vakantie. Sterker nog: dat gevoel bekruipt ons maar al te vaak. Zo ook bij schrijfster Noelle Hancock. Maar anders dan de meesten van ons, besloot zij daadwerkelijk iets met dat gevoel te doen. Ze zegde haar baan inclusief salaris van €84.000 op en verhuisde naar een eiland. Voor Bazaar doet ze haar verhaal.
'Het begon allemaal vier jaar geleden toen ik als 31-jarige journalist nog in Manhattan woonde en werkte. Ik verdiende gemiddeld €84.000 per jaar en woonde in een prachtig appartement in East Village. Maar, zoals dat gaat in New York, moet je hard werken om je onderkomen te kunnen betalen. Wat er op z'n beurt weer voor zorgt dat iedereen het onwijs druk heeft, waardoor ik mijn vrienden soms maanden achtereen niet zag.'
'Het klinkt ironisch in een stad waar 4 miljoen mensen wonen, maar ik voelde me vaak alleen. De hele dag door staarde ik naar beeldschermen: laptop, smartphone, iPad, zelfs de taxi's en liften hadden televisies in New York. Ik voelde me gestresst, ongeïnspireerd en uit balans.'
'Ik leefde absoluut niet in het moment. Steeds droomde ik over vakanties en verre reizen. Maar wanneer je continu behoefte hebt aan vakantie, misschien heb je dan gewoon behoefte aan een nieuw leven. Mijn leven gaf me geen voldoening, het was enkel comfortabel.'
'Ik was net de laatste hand aan het leggen aan een e-book dat ik had geschreven, toen het besef me trof. Ik had geen nieuwe werkprojecten op de planning en had ook geen relatie, dus als ik mijn leven wilde omgooien, dan was nú het moment. Ik staarde naar mijn screensaver van een tropisch strand, toen ik besefte dat ik daar wilde wonen. Ik wilde stoppen met dromen en daadwerkelijk in die screensaver leven.'
'Ik moet toegeven: ik voelde me een beetje idioot toen ik op Facebook een bericht plaatste met de mededeling naar de Caribean te willen verhuizen en of mensen tips hadden waar ik het beste naar toe kon gaan. De zus van een vriendin raadde me St. John aan, een klein eiland bekend onder de bijnaam Love City, naar zijn onwijs vriendelijke inwoners. Toen ik uit mijn raam keek en de sneeuw met bakken uit de hemel zag vallen, wist ik het zeker: St. John was mijn bestemming.'
'Natuurlijk kreeg ik behoorlijk wat tegenspraak. Mijn moeder verklaarde me voor gek dat ik naar een plek verhuisde waar ik nog nooit geweest was. Zes weken later stapte ik in het vliegtuig. Ik had geen plan, geen vrienden en geen idee hoe het allemaal zou gaan uitpakken. Maar het gevoel dat ik de juiste keuze maakte, bekroop me en dat was alles wat ik nodig had.'
'Ik kreeg een baan als ijsjesverkoper en ik was gelukkiger dan ooit. Mijn ouders protesteerden flink dat ik met mijn Yale-diploma in een ijscotent stond. Maar ik vond het rustgevend om met mijn handen te werken en iedere dag face-to-face contact te hebben met mensen. Wanneer ik na mijn dienst de tent op slot deed, had ik de rest van de dag echt voor mijzelf.'
'Het leven is hier erg basic. Ik woon in Cruz Bay, dat erg klein is en niet meer dan een aantal straten en barretjes en restaurants telt. Er is bijna nergens WiFi en we douchen met gefilterd regenwater. Met zonsondergang verzamelen we op het strand en kijken we samen naar de roze lucht. Op onze vrije dag lopen we naar de lokale ruïnes, gaan we duiken of varen met de boot. Het leven is heerlijk ongecompliceerd.'
'Tegenwoordig werk ik achter de bar, een baan die me altijd al trok. Soms denk ik terug aan sollicitatiegesprekken waarin ik werd gevraagd waar ik dacht over 5 jaar te zijn. Dat vond ik altijd een saaie gedachte, precies te weten hoe je leven er over 5 jaar uit zou zien. Hier is het heel normaal om telkens een nieuw leven op te bouwen. Er zijn mensen die 5 maanden in Cruz Bay wonen, dan weer op een boot gaan werken in Alaska en zich vervolgens weer ergens anders settelen. Wonen in het buitenland heeft me op een andere manier naar het leven doen kijken. Dat je niet perse op één plek hoeft te blijven wonen en de rest van je leven dezelfde baan hoeft uit te oefenen.'
'Natuurlijk bekruipt twijfel me zo nu en dan weleens. Bijvoorbeeld wanneer ik zie hoe succesvol klasgenoten van me nu zijn. Een kennis richtte bijvoorbeeld Pinterest op en een ander won zojuist een Emmy voor een televisieshow waar hij aan meewerkte. Maar ik heb mijn eiland. En een knusse woning op een heuvel met uitzicht over de zee. En dat is alles wat ik nodig heb.'
van: Harper's Bazaar
