Ergens weten we het heus. McDonald's ís gewoon niet goed voor je. Maar soms, héél soms, hebben we er gewoon ongelooflijk trek in en geven we toe aan onze behoeftes. Ook al weten we dat er in een Big Mac net zo veel calorieën zitten als voor een hele dag, en in een salade met dressing net zoveel als een kleine frites. We weten het, en toch willen we het.

Over die frites gesproken: Grant Imahara, gastheer van het televisieprogramma Mythbusters, bezocht de fabriek van de Amerikaanse fastfoodketen in Idaho om een blik te werpen op het productieproces.

Het goede nieuws: er zitten daadwerkelijk aardappelen in de frites. Maar daarnaast eet je uit het geelrode kartonnetje ook: 

- Dimethylpolysiloxane: een soort (niet giftige) siliconen dat je ook aantreft in speelgoedblubber. 

- Tert-butylhydrochinon: een op petroleum gebaseerde chemische stof dat wordt gebruikt om houdbaarheid te verlengen en verkleuring of bederf tegen te gaan. 

Nadat de frites gesneden is, krijgen ze een omhulsel van:

-  Dimethylpolysiloxane (E900): wederom een soort siliconen dat onder meer wordt gebruikt in borstimplantaten, speelgoedblubber, haarconditioner en andere cosmetica. Ook tegen hoofdluizen te gebruiken, maar de fastfoodketen gebruikt het tegen het schuimen van het frietvet en tegen aanbakken. 

- Koolzaadolie

-  Sojaolie

-  Natuurlijke rundsaromaten

-  Gehydrolyseerde tarwe

-  Gehydrolyseerde melk

-  Citroenzuur

- Dextrose: een natuurlijke suiker, voor de goudgele kleur. 

- Bakpoeder: om te vermijden dat de frietjes grijs kleuren.

- Zout

McDonalds laat in een reactie op dit bericht weten: 'De ingrediënten die in Europa worden gebruikt, verschillen van de ingrediënten in andere delen van de wereld zoals de Verenigde Staten.  De Franse frietjes die in Nederland worden verkocht, worden gebakken in een 100% plantaardige frituurolie (een combinatie van zonnebloem- en raapzaadolie) en voldoen in alle opzichten aan de kwaliteitseisen die onze gasten van ons mogen verwachten.'