Allene Tew, de Amerikaanse peetmoeder van onze prinses Beatrix, over wie Annejet van der Zijl De Amerikaanse prinses schreef, was van betrekkelijk eenvoudige komaf, maar baadde een groot deel van haar volwassen leven in weelde.
Van der Zijls boek staat vol verrukkelijke details zoals de wit fluwelen jurk afgezet met wit sabelbont waarin Allene (voor de derde keer) trouwde en de weduwnaar van Allene's dochter die hertrouwde met een erfdochter die haar poedels liet verven in de kleur van de bekleding van haar Cadillacs.
Hoe gevoelig is schrijfster/biografe Annejet van der Zijl zelf voor luxe?
'Het ligt eraan wat je luxe noemt. In mijn huisje aan de kust kijk ik vanonder de douche regelrecht de dennebomen in en kan ik de maan zien opkomen. Dat vind ik luxe. Dat ik de vrijheid heb om mijn eigen gang te kunnen gaan, is ook een grote luxe. Voor dat soort dingen ben ik heel gevoelig, voor andere luxe minder. Dat ik al heel lang samen ben met mijn man vind ik trouwens ook luxe. Om me heen zie ik veel scheidingen en dat doet niemand voor z'n lol. Het lijkt me heel moeilijk om helemaal opnieuw te moeten beginnen met iemand met wie je nog geen gemeenschappelijke geschiedenis hebt.'
In je nawoord zag ik dat hij vaak met je mee gaat op onderzoek.
'Zonder hem zou ik die boeken helemaal niet kunnen maken. Denk je nou echt dat ik in mijn eentje op een vrachtschip naar Zuid-Amerika ga zitten? Hij vindt dat leuk. Hij heeft net zo van de tijd die we deze keer voor research in Amerika doorbrachten genoten als ik. Dat is natuurlijk heel fijn. Ik heb een enorm goede companion aan hem. Hij is de eerste die leest wat ik heb geschreven en ook eigenlijk de enige van wie ik me echt veel aantrek. Als hij het niet leuk of niet goed vindt, gaat het niet door.'
