Wees gerust, ik kijk heus óók naar het journaal, naar documentaires, en naar goeie Netflix-series (daarover een andere keer), maar als je me op de vrouw af vraagt waar ik nu het allerliefst naar kijk op tv, dan luidt het goudeerlijke antwoord: naar doodsimpele ouwelullen-tv zoals Bed & Breakfast en Droomhuis Gezocht van het onvolprezen Omroep Max en naar de reeds eerder bezongen topseries Boer Zoekt Vrouw, Het Mooiste Meisje van de Klas en Hotter Than My Daughter. Dat is een hele bejaarde bekentenis, dat begrijp ik, maar ik schaam me daar niet voor.
Nu Bed & Breakfast weer op tv is heb ik weer een televisiebaken op de zondagavond. Voor wie het programma nog niet kent: drie seniorenstellen die elk een (u raadt het al) bed & breakfast runnen nemen om beurten hun intrek in elkaars logement, ondernemen een activiteit in de regio, blijven een nachtje slapen, krijgen een ontbijt geserveerd en beoordelen aan het einde van de rit of ze elkaars B&B de vraagprijs waard vinden, of meer, of minder. Degene met het hoogste percentage logeergeld wint. Zo simpel is het. Geen presentator, enkel een kalme voice-over (Victor Deconinck als ik me niet vergis).
Het grote feest van het kijken zit 'm hierin dat de stellen elkaars smaak, nonchalance dan wel rigide netheid vaak volstrekt niet kunnen waarderen, en als ze eenmaal alleen zijn op hun kamer – goddank wel met een draaiende camera – een zalig potje aan het mopperen slaan. Dat gaat vaak over details van een pietluttigheid die zijn weerga niet kent – denk ribbels in een plafond die een logeerder liever dichtgekit en nat afgesponst had gezien, haakjes die ontbreken op de deur of dekbedden zónder leuke spreuken en motieven erop. Het fijne is dan dat je soms denkt: halleluja jongens, zéur toch niet zo, maar veel vaker precies snapt dat het ook écht een hel is, een gordijn dat nèt niet sluit, een tweepersoonsbed met een enorme geul tussen de matrassen of een douche zonder krukje, plankje of andere legplaats.
Ook de uitstapjes zijn doorgaans van een hemeltergende doch uiterst vermakelijke kneuterigheid, veelal geleid door een grijzende local met stupide hoofddeksel die stokoude dorpsambachten beheerst.
Afgelopen zondag was er weer een aflevering uit het boekje: een rommelig stel (Anita & Bertus), een hippig stel (Marja & Jakob) en een relaxt stel (Marianne & Rob) kwamen bij elkaar over de vloer. Naarmate de uitzending vorderde werd met name het verschil tussen de hoekige Enkhuizer Bertus met zijn voorliefde voor gezelligheid en dichtgekitte hoekjes en de snelle, minimalistische makelaar Jakob voelbaar. Oh, als blikken konden doden! Ook de activiteiten waren om je vingers bij af te likken. Er werd wrevelig getamponeerd met verfsjablonen, scheepjes werden in lege flessen geprutst en schapen werden met de moed der wanhoop gehoed. Na de afsluitende borrel (en het avondeten, dat gek genoeg nooit wordt gefilmd, waardoor ik me afvraag: eten ze eigenlijk wel? Of moeten ze dat op eigen kosten doen? Waar eten ze? Eten ze niet samen? En waarom eigenlijk niet?) werd er vooral ook weer lekker gezanikt. Petje af voor de onzichtbare interviewers en cameramensen die de stellen zich zo op hun gemak laten voelen dat ze alle ergernis er sans gêne uitgooien.
Uiteraard mochten diezelfde cameramensen ook nu weer de klassieke 'slaap lekker'-scène filmen. Wat mij bij de aflevering van afgelopen zondag verbaasde is dat, in alle moeite om dit naturel over te laten komen, Marianne wèl haar bril had afgezet maar was vergeten haar beha uit te trekken vooraleer haar nachtpon aan te schieten. Enkel te zien met een geoefend oog, maar dat heb ik dus, als trouwe kijker. En diezelfde Marianne klaagde 's morgens over de schurende wc-deur en de tikkende leidingen in een zwart-witte stretchjurk met panty om later diezelfde ochtend in een beige trui met ketting aan de ontbijtdis te verschijnen. Huh? Foutje in de continuïteit! Waarom was dat? Waren die streepjes gaan dansen op camera en had de crew verzocht om een alternatieve, neutrale outfit of had Marianne zich spoorslags omgekleed toen ze Marja van het hippige stel óók in een zwartwitte stretchjurk zag? Ik vrees dat we het nooit zullen weten.
Hoe is het mogelijk dat zó een eenvoudig programma zulke grote en breinbrekende raadselen voortbrengt.
Vorige week verbaasde Cécile zich over de kledingkeuzes van Uber-topvrouw Bozoma Saint John en Hotter Than My Daughter-moeder Inge.
