Tien geheimen over prinses Diana's bruidsjurk die je nog niet kende
Vlak voordat ze naar het altaar liep, maakte ze er een vlek op.
Hetzelfde moment waarop Lady Diana Spencer de koninklijke residentie Clarence House verliet, we schrijven 29 juli 1981, scheurden verslaggevers de verzegelde enveloppen open waarin het strengst bewaarde geheim van de mode-industrie verstopt zat. Het ontwerp van de bruidsjurk van de toekomstige prinses was tot uren voor de huwelijksceremonie een compleet mysterie gebleven, en de dramatische onthulling stelde niet teleur.
Het getrouwde koppel David and Elizabeth Emanuel bleek verantwoordelijk voor de complexe ivoorkleurige japon van tafzijde. De jurk zou later een inspiratiebron worden voor copycat over de hele wereld, maar door haar rijkelijke versiering met borduursels, tienduizend parels en een sleep van 7,5 meter, zou niemand deze overweldigende bruidsjurk ooit evenaren.
Nu, twintig jaar na haar overlijden, herinneren we ons Diana's indrukwekkende huwelijksopwachting en de jurk die daarvoor verantwoordelijk was, nog als de dag van gisteren.
Haar jurk paste nauwelijks in de koets.
Volgens David Emanuel blééf Diana maar vragen om een langer sleep. En hoewel het team had geoefend met het vouwen van de excessieve hoeveelheid stof, kreukte de tafzijde toch in de glazen koets die haar naar St. Paul's Cathedral vervoerde. De benauwde rit zorgde voor de zichtbare kreukels bij haar arrivé, vertelde Elizabeth Emanuel aan Daily Mail.
Ze droeg 'something old, new, borrowed and blue'.
Met zijde die speciaal was gesponnen in een Britse zijdeboerderij, stukken antiek zijde in de jurk en een klein blauw strikje in de taille genaaid, voldeed de jurk al een drie van de vier traditionele huwelijksvereisten voor de vrouw; het dragen van iets ouds, iets nieuws, iets geleends en iets blauws. Met de diadeem van de Spencer familie, een achttiende-eeuws familiestuk, was ook nummertje vier check.
Het kant dateerde uit de tijd van Queen Mary.
Een bijzonder stukje Carrickmacross-kant was ofwel afkomstig van zak met rommel, gekocht op een veiling ofwel van een gift van the Royal School of Needlework. Het is maar net aan wie je het vraagt.
Een klein hoefijzertje zat aan de binnenkant genaaid.
Hoewel niemand het zou kunnen zien, naaiden de Emanuels een 18-karaats gouden hoefijzer, bewerkt met witte diamantjes, aan het label van de jurk. En er was nog een symbool dat meeliftte. Een veiligheidsspeld, die Elizabeth was vergeten te verwijderen. Ze dacht er een dag na het huwelijk pas aan.
Er zat een kleine vlek op.
Prinses Diana morste per ongeluk wat parfum — Quelques Fleurs — op haar jurk toen ze zich opmaakte voor het grote moment. Ze vouwde de bovenkant van haar lijfje naar binnen in de hoop dat niemand het zou zien, verteld haar visagist Barbara Daly in Diana: The Portrait.
De sluier was langer dan de sleep.
Voor David Emanuel staat het vast dat de sluier langer was dan de sleep. Het geheel, dat werd vastgehouden door haar diadeem, besloeg 140 meter tule.
Diana werd in haar jurk genaaid.
In de zeven maanden voorafgaand aan het huwelijk verloor prinses Diana zo'n 13 cm taille, dankzij haar gewichtsverlies. (Later zou ze bekennen dat ze kampte met een eetstoornis.) De ontwerpers maakten vijf verschillende lijfjes die zouden kunnen passen, en naaiden haar daags voor het huwelijk in de definitieve versie.
Het duurde zes maanden om haar schoenen te maken.
Hoewel ze nauwelijks zichtbaar waren onder haar jurk, bevatten Diana's zijden muiltjes 542 pailletten en 132 parels in een hartvormig ontwerp. De handgeschilderde zolen bevatten de letters C en D, maar de hakken bleven laag. Het was natuurlijk niet de bedoeling dat Diana boven haar verloofde uit zou torenen.
She had een bijpassende paraplu voor als het zou gaan regenen.
Elizabeth Emanuel kocht twee antieke zijden parasols en bekleedde de ene met witte, en de andere met ivoorkleurige stof, zodat niemand zou weten wat de kleur van de bruidsjurk was. Met parels en pailletten erop geborduurd paste de paraplu perfect bij de jurk. Maar gelukkig bleef het droog, die dag. 'Hij was van zulke lichte stof gemaakt dat ik zeker weet dat hij niet waterproof was,' zei ze tegen Daily Mail. 'De paraplu zou haar weinig goed gedaan hebben.'
Een 'back-up'-jurk verdween op mysterieuze wijze.
In 2005 haalde een veiling het nieuws toen er werd beweerd dat de reserve-copy van de originele trouwjurk werd aangeboden. Elizabeth Emanuel zegt nooit een copy te hebben gemaakt, maar de ontwerpers hebben wel onthuld dat er een alternatieve jurk was gemaakt, voor het geval het ontwerp van het origineel vroegtijdig zou uitlekken naar de pers. Het alternatief had een geprononceerdere V-hals en geen kant, maar verdween onafgemaakt uit hun studio.
Meer van dit in je timeline? Like Harper's Bazaar op Facebook >
Meer van Harper's BAZAAR
Zó draag je monochrome looks in de zomer
Dit zijn de mooiste linnen blazers van het moment
Dít is de mooiste designer zonnebril van nu
Alles wat je wil weten vóór je linnen items koopt
