Met vrouwen en mannen die je succes vieren, je helpen relativeren, je advies geven, maar je ook de waarheid zeggen als dat nodig is, kom je een heel eind, vindt Janneke Niessen.
Janneke Niessen is techondernemer en investeerder. Ze zit in het bestuur van verschillende organisaties, spreekt op evenementen, schrijft voor meerdere publicaties en geeft bedrijven en de overheid advies, alles op het snijvlak van technologie, talent, investering en diversiteit. Je leest haar column in Bazaars gloednieuwe issue dat vanaf 20 maart te bestellen is en te vinden is in geselecteerde boekhandels.
Over werkvrienden
Ik ben grenzeloos ambitieus en heb er ook geen moeite mee die ambitie uit te spreken. Ik werk keihard om mijn doelen te halen en na ieder behaald doel stel ik weer een nieuw doel, liefst nog ambitieuzer. Als je van een afstandje kijkt, zou je kunnen denken dat alles bij mij lukt en makkelijk gaat. Ik spreek immers veel op events, ontmoet inspirerende mensen en kom op mooie plekken in de wereld. Maar gemakkelijk is het sowieso niet, en het gaat ook zeker niet allemaal goed. Met alle grote, kleine, dramatische en lachwekkende fuck-ups zou ik een boek kunnen vullen.
Tegenover ieder moment van succes of glamour staan ontelbaar meer momenten van diepe teleurstelling, frustratie of wanhoop. Momenten waarop ik mijn laptop tegen de muur wilde gooien of huilend in bed wilde gaan liggen. Als ik door de stress en wallen meer op een panda begin te lijken dan op mezelf vraag ik mezelf ook écht weleens af waarom ik dit ook alweer zo leuk vond. En als je jezelf oprolt in het vloerkleed op kantoor om nog wat slaap te pakken na een nacht doorwerken, met kleren aan in bed gaat liggen omdat je hotelkamer een soort ijskoude kelder blijkt of überhaupt niet kunt slapen omdat die kamer gevoelsmatig op het spoor is gebouwd, is de glamour ook ver te zoeken.
Toch zou ik (bijna) iedere dag opnieuw tekenen voor wat ik doe. Er is namelijk niks mooier dan wanneer iets lukt zoals je het vooraf had bedacht. Ondanks en misschien ook wel dankzij alle uitdagingen, de adrenaline, de highs, de lows en de mislukkingen. En hoewel fantastisch, kan het ook eenzaam en mentaal zwaar zijn. Het is makkelijk om aan jezelf te gaan twijfelen, zeker als je anderen ziet met een ogenschijnlijk picture perfect carrière.
Ogenschijnlijk, want bij niemand is het een rechte lijn naar boven waarbij alles lukt. Alleen zie je dat niet altijd, terwijl je met je neus wél boven op je eigen hobbelige pad zit. Daarom heb je werkvrienden nodig. Vrouwen (en mannen) die begrijpen waar je doorheen gaat en met wie je alles kunt delen. Die je succes vieren, je helpen relativeren, een ander perspectief bieden, hun ervaringen delen, je advies geven, luisteren, maar je ook de waarheid zeggen als dat nodig is. Geen afgunst of vooroordelen, maar ook geen sugar coating.
Mijn werkvrienden hebben regelmatig het verschil gemaakt. Ze maken dingen makkelijker, leuker en minder eenzaam. Bovendien: hoewel je iedereen een smooth ride gunt, helpt het wel als je ziet dat iedereen zo zijn uitdagingen heeft. Dat plaatst je eigen ups en downs in perspectief. Hoewel ik soms hoop op een rustige periode weet ik ook dat ik dat maar saai zou vinden. En als iemand een goed verhaal nodig heeft op een feestje ben je bij mij altijd aan het goede adres. Genoeg bizarre situaties om uit de hoge hoed te toveren, waar ook ik achteraf enorm om kan lachen of in ieder geval iets van geleerd heb.
