Bazaar-columnist Janneke Niessen is techondernemer en investeerder. Ze zit in het bestuur van verschillende organisaties, spreekt op evenementen, schrijft voor meerdere publicaties en geeft bedrijven en de overheid advies, alles op het snijvlak van technologie, talent, investering en diversiteit.

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ik heb géén last van mom guilt. Ik werk, maak tijd om te sporten, maak tijd voor mezelf, heb een druk sociaal leven én ik ben moeder. Mijn leven draait niet alleen om mijn kinderen en daar voel ik me niet schuldig over. Ik zou ook echt niet weten waarom ik me daar wél schuldig over zou moeten voelen. Sterker nog, ik vind mezelf een hele goede moeder.

Janneke Niessen: Balans is bullshit - 'Niks zo frustrerend en onbevredigend als iets nastreven wat onhaalbaar is' >

Acceptatie van mom guilt

Als ik social media en de vele artikelen over dit onderwerp mag geloven hebben we geaccepteerd dat (bijna) alle werkende moeders hier last van hebben en vinden we dat ook logisch. Ik vind het totaal onlogisch en wil een pleidooi houden om er mee te stoppen.

Je moet je niet schuldige voelen als je werkt, je bewijst je kinderen juist een dienst. Onderzoek van onder anderen Harvard laat namelijk zien dat het hebben van een werkende moeder langdurige, positieve economische, educatieve en sociale effecten heeft voor kinderen, ook nog als ze al volwassen zijn. Ze presteren goed op school, hebben minder kans op depressie en angst, hebben meer kans om zelf een baan te hebben, meer kans op een leidinggevende positie en hogere salarissen. En in tegenstelling tot wat vaak wordt aangenomen zijn ze net zo gelukkig als kinderen met moeders die niet werken. Dochters van werkende moeders verdienen 23% meer en zonen helpen later meer mee in het huishouden en dragen zo op een positieve manier bij aan het verkleinen van de ongelijkheid.

Schuldgevoelens

Ook is er genoeg bewijs dat gelukkige ouders meer kans hebben op gelukkige kinderen. Dus ook hier geen enkele reden om jezelf leuke dingen te ontzeggen die je gelukkig maken. Vraag jezelf ook eens af hoe vaak je kind zich schuldig voelt als ze iets gaan doen zonder jou. Spoiler: nooit. En gelukkig maar.

Ook het schuldgevoel of je het wel goed doet kan in de prullenbak. Natuurlijk doe je niet alles goed. Ik niet in ieder geval - maar ik vind dat een goede moeder niet perfect hoeft te zijn. Ik hou ontzettend veel van mijn kinderen en ik denk dat dat het allerbelangrijkste is. Daarnaast wil ik ook helemaal niet dat mijn kinderen denken dat perfect de norm is. Als moeder ben ik een belangrijk rolmodel voor ze, dus ook als het gaat om fouten maken en hoe daar mee om te gaan.

Wat nog erger is dan mom guilt hebben, is het andere moeders proberen aan te praten. Dus val mij niet lastig met je beschuldigende, retorische vragen of je oordeel. Niemand heeft dat nodig. Ik zeker niet.