Het mooie van een crisis: mensen vinden zichzelf opnieuw uit en kijken wat er nog wel kan. Dit keer actrice, imitator en omdenker Elise Schaap (37), die het afgelopen jaar voortdurend in de ‘vijfde versnelling’ stond. Totdat al haar acteerwerk stil kwam te liggen vanwege het coronavirus. Wilde ze eerst alles controleren en nieuwe dingen initiëren, inmiddels ziet ze deze periode als een les in rust en geduld.’
De ontwikkelingen rondom corona gaan snel en de richtlijnen worden regelmatig aangepast. Houd de website van het RIVM in de gaten voor de laatste adviezen.
Een uitgebreid interview met omdenker Elise Schaap
Hoe kijk je terug op ‘Wat is dan Liefde’?
Elise: ‘Het was een feest om die film te maken. Maarten Heijmans, mijn medespeler, ken ik al heel lang en we zijn goed bevriend met elkaar. We hebben een paar keer zo vreselijk de slappe lach gehad, en die momenten zitten ook daadwerkelijk in de film.’
Je bent ook te zien in De TV Kantine, waar je transformeert tot allerlei bekende types.
Elise: ‘Ik vind het geestig dat ik nu bekend sta als imitator, want in verhouding ben ik daar veel minder mee bezig. Voor De TV Kantine draai ik misschien 5 dagen per jaar, een serie of film neemt zoveel meer tijd in beslag! Maar ik ben dol op de afwisseling en ik zou het voor geen goud willen missen. Het zijn twee heel verschillende dingen. Met acteren is het een beetje gokken hoe je een rol gaat spelen. Imiteren is juist een heel minutieus werkje, waarbij je heel gericht te werk gaat. Hoe praat iemand? Op welke toonhoogte, hoe snel, en welke woorden gebruikt hij? Ik heb er ongelofelijk veel lol in om dat uit te vogelen. En dan die make-up: geweldig! Dat helpt enorm bij het transformeren.'
Hoe ga jij te werk tijdens deze coronacrisis?
Elise: ‘Gelukkig konden we net voor corona de opnames afronden van de film ‘'Mijn vader is een vliegtuig'’, naar het gelijknamige boek van schrijver en regisseur Antoinette Beumer. Ze regisseert het zelf ook. Het was een heel bijzondere draaiperiode met een hechte crew en voor mij qua spelen een nieuwe stap. Tot nu toe speelde ik vooral rollen in het lichtere genre, maar dit verhaal is behoorlijk indringend, en letterlijk en figuurlijk dicht op de huid gefilmd. Ik kon me nergens achter verschuilen. Ik kreeg echt de kans iets nieuws van mezelf te laten zien. Dat is zo mooi aan mijn vak: dat ik steeds nieuwe gebieden kan verkennen.’
Vertel eens iets over je personage?
Elise: ‘De bijna 40-jarige Eva lijkt alles te hebben: een mooi gezin en een succesvol bedrijf. Dan sterft haar moeder en beginnen de nachtmerries. Eva wordt steeds angstiger en verliest langzaam maar zeker haar grip op de werkelijkheid. Ze gaat op zoek naar de oorsprong van haar angsten en besluit contact op te nemen met haar vader, die al jaren in een psychiatrische inrichting verblijft. Zo begint de ontdekkingstocht naar haar verleden.’
Wat doe je, nu je even niet kunt acteren?
Elise: ‘Naast acteren doe ik ook voice-overwerk. Dat kan gelukkig nog doorgaan, hoewel op een nogal andere manier, in een compleet verlate studio met iedereen op Skype. Verder zijn alle projecten uitgesteld. Ik zou half april gaan filmen, maar dat verschuift naar de zomer, en zelfs dat moeten we afwachten. Maar in elk geval valt het op te schuiven! Voor collega’s die in het theater staan met een voorstelling is dat lastiger, want de zalen staan later weer voor andere dingen ingepland. En dan is er nog de vraag welke productiehuizen overeind blijven na deze periode. Ook voor de cultuursector is de coronacrisis een enorme klap.’
Hoe vind je het om terug te schakelen?
Elise: ‘De afgelopen periode stond ik in de vijfde versnelling, wat ook leuk is, want ik krijg energie van m’n werk. Eerst riep ik: “Goed, oké, we moeten hierop inspringen! Wat kunnen we verzinnen, online bijvoorbeeld?” Maar nu ik weet dat deze periode langer gaat duren heb ik meer rust gekregen. Ik probeer deze periode vooral te zien als een vruchtbare kans. Zo ben ik al twee jaar bezig met het ontwikkelen van een eigen serie, in samenwerking met scenarist Anna Drijver en regisseur Jelle de Jonge. Daar komt nu eindelijk schot in.’
Hoe communiceren Anna, Jelle en jij dan nu?
Elise: ‘Via onze WhatsAppgroep maken we zoom-afspraken. ‘Zoomen’ is sowieso een nieuw werkwoord in dit coronatijdperk. Ik zoom wat af, ook met vrienden en familie.’
Zó zie je er op je best uit tijdens je videocalls >
En thuis?
Elise: ‘Ook thuis moesten we flink omschakelen. Mijn vriend Wouter de Jong is auteur en spreker. Net als ik heeft hij als freelancer een drukbezette agenda. Onze dochter Ava is 4 jaar en zit sinds september in groep 1. Waar we doorgaans vliegen en rennen, zitten we dus nu met z’n drieën thuis. Heel vaak heel gezellig, maar er zijn ook zeker momenten dat ik met mijn tanden de gordijnen van de rails wil rukken. De eerste week was bijvoorbeeld even zoeken. Maar we pakken het nu als volgt aan: doordeweeks wisselen we elkaar af. Als ik met Ava ben, is Wouter aan het schrijven en de volgende dag doe ik mijn to do’s. In de ochtend doen we schoolwerk met Ava. In eerste instantie ontpopte ik me tot Tiger Mom. Ik dacht: we gaan jou eens even het alfabet leren lezen en schrijven! Maar dat werkte averechts bij m’n opstandige kleuter die liever palmbomen ging tekenen. Dus ook daarin moest ik van koers wijzigen. Deze periode voor mij voornamelijk een les in rust en geduld.’
Nog thuiswerktips voor ouders met kinderen?
Elise: ‘Ik ben heel trots op het kinderboek van Wouter ‘Superkrachten voor je hoofd’. Het leert je op een speelse manier omgaan met emoties, je beter te concentreren en mentaal weerbaarder te worden. Ik ben natuurlijk bevooroordeeld, maar ik denk echt dat kinderen hier wat aan kunnen hebben, zeker in deze bizarre tijd.’
Hoe werk je thuis met kinderen om je heen?>
