Als tiener werd ze op slag beroemd vanwege haar rol in Twilight en verliefd op tegenspeler Robert Pattinson. Daarna koos ze voor onafhankelijke producties, en voor een vriendin. Never a dull moment met Kristen Stewart: binnenkort speelt ze in Charlie's Angels.
Interview Kristen Stewart
Bazaars Sophie Elmhirst interviewde haar voor het novembernummer in de grote balzaal van het Shangri-La Hotel in Parijs. Ze sprak Stewart onder meer over haar nieuwe rol in de film Charlie's Angels en over de impact die de media op haar hadden tijdens haar Twilight-periode, maar ook over haar seksuele identiteit en hoe iedereen hier een mening over lijkt te hebben.
Roem
Er waren talloze aspecten aan de roem waar ze moeite mee had, maar de grootste verwarring kwam voort uit het feit dat haar fans, die meenden haar door en door te kennen en zich haar hadden toegeëigend, opeens teleurgesteld waren toen bleek dat ze niet degene was die ze dachten. Voelde het alsof ze haar een rol hadden toebedeeld? ‘Absoluut. Ik heb weleens eerder geprobeerd dit onder woorden te brengen en ik weet niet of ik het ooit goed duidelijk heb gemaakt, maar mensen winden zich extra op doordat je je in zo’n uitzonderlijke positie bevindt. Als je niet aan hun verwachtingen voldoet, vinden ze dat je die plek niet verdient. Mij was het nooit om de roem te doen geweest maar om het acteren zelf, dus ik was totaal verbluft. Ineens was het: ‘Ondankbaar kreng dat je bent!’ Ik dacht: prima hoor. Ik hoef niet zo nodig beroemd te zijn, ik wil gewoon mijn werk kunnen doen.’
Seksuele identiteit
Tegenwoordig is ze wat milder. Hooggespannen verwachtingen zullen er altijd zijn, daarover maakt ze zich geen illusies, maar ze weet ook dat ze er niet aan hoeft te voldoen. Als ze naar jongere acteurs kijkt en hoe die met hun positie omgaan – hun Instagram-activisme en politieke gedrevenheid, het gemak waarmee ze zich durven uit te spreken, de openheid tegenover fans – staat ze versteld. ‘Ze hebben krankzinnig veel armslag. En dat zelfvertrouwen, daar sla ik van achterover. Ik denk dan: waar haal je dat vandaan? Je bent nog zo jong!’
Soms is ze wat sceptisch. Al die demonstratieve deugdelijkheid is ook weleens een beetje geforceerd en nadrukkelijk. Ze noemt uiteraard geen namen, maar suggereert ‘een paar van die mensen die zich profileren als ware activisten aan de frontlinie van de vooruitgang, waarvan ik denk: stelletje oplichters! Het gaat jullie alleen maar om de aandacht!’
Openheid en dapperheid
Zoals gezegd: Kristen Stewart is niet bang zich uit te spreken. En ze is dankbaar. Want ze heeft ook wat te danken aan de openheid en dapperheid van de nieuwe generatie. Het heeft er mede voor gezorgd dat ze haar eigen stem heeft gevonden en niet bang is hem te gebruiken, ongeacht de gevolgen. ‘Vroeger dacht ik als ik aanschoof voor een interview: oh help, waarop moet ik nu weer allemaal antwoorden? Maar tegenwoordig kun je me letterlijk alles vragen.’
Die uitdaging neem ik aan, en ik vraag haar hoe het is om constant over haar seksualiteit te moeten praten, nu die kennelijk onderwerp van openbaar debat is geworden. ‘Nou,’ zegt ze, ‘ik denk dat ik vooral wilde gaan genieten, in plaats van mezelf constant te beschermen. Want dat beschermen verpestte mijn leven.’ Als ik om een voorbeeld vraag zegt ze: ‘Dat je bijvoorbeeld niet in het openbaar kunt verschijnen met je lief, of in een interview over je relatie praten. Ik leefde nog volgens de inmiddels verouderde opvatting dat je er alles voor over moet hebben om je carrière, succes en kans op werk te waarborgen. En er bestaan nu eenmaal mensen die je niet moeten, of die er een probleem mee hebben dat je vrouwen leuk vindt, of dat je je niet per se ‘lesbisch’ wilt noemen, of dat je je ook niet per se ‘hetero’ wilt noemen. Mensen willen weten waar ze aan toe zijn, denken: wat ben je nou in godsnaam?’
Niet in hokjes denken
Langzaam daagde bij Stewart het besef dat ze niemand een verklaring schuldig was, en de moed om daarin te volharden, dankt ze naar eigen zeggen aan de jongere generatie. Bovendien: er is helemaal geen verklaring. Ze wil zich niet lesbisch of biseksueel noemen, heeft een hekel aan hokjes. Elke dag als ze wakker wordt is ze een ander mens, en daar geniet ze van. ‘Ik denk dat we allemaal op weg zijn naar een punt waar – weet ik veel, evolutie is moeilijk te verklaren – we allemaal van alles en nog wat zijn. En dat is juist iets heel moois.’ Ze omarmt dat ze onbedoeld de vlaggendrager van de onbestemde seksuele voorkeur is geworden. Als het door haar toedoen voor andere mensen makkelijker wordt om over hun seksualiteit te praten, is ze alleen maar blij.
Het kan haar ook niets meer schelen of het wel of niet invloed heeft op haar carrière. In het verleden, onthult ze, is haar letterlijk gezegd: ‘Als je nou verstandig bent, loop je niet langer hand in hand op straat met je vriendin. Dan zit er misschien wel een Marvel-film in.’ Ze kijkt geamuseerd bij de herinnering. ‘Met zulke mensen wil ik niet werken.’
Meer lezen? Het gehele interview met Kristen Stewart vind je in Harper's Bazaars gloednieuwe novembernummer.
