We schreven het eerder al, maar nogmaals: 2016 is een pico bello jaar voor de topvrouw. Man, man, man Vrouw, vrouw, vrouw, wat wordt er puike geschiedenis geschreven. Door Virginia Raggi, de eerste vrouwelijke burgemeester van Rome, door Hillary Clinton die Bernie Sanders toch maar mooi het nakijken gaf, door Angela Merkel die al jaren een trouwe dienst bewijst op het politieke toneel en slapeloos de wereld rondvliegt, door Hope Kicks, die met krap 27 jaar de enige vrouw is die fulltime met Trump meereist als communicatiedirecteur.
En door Theresa May, die woensdagavond door Koningin Elizabeth is benoemd tot nieuwe premier van het Verenigd Koninkrijk en de knoeiboel mag opruimen die topmannen cowards als David Cameron en Nigel Farage hebben gemaakt. Want dat het hommeles is in het Britse politieke landschap, dat moge duidelijk zijn. En dat May dus wel van een uitdaging moet houden, ook.
De oud-minister van Binnenlandse Zaken is hiermee alweer de dertiende premier die onder Elizabeth gaat regeren. Maar, in navolging van Margaret Thatcher, bovenal de tweede vrouwelijke premier. En dat is bijzonder. We bejubelden May hier eerder al als een harde, ingetogen politica die zich al zes jaar staande weet te houden op één van de moeilijkste ministeries.
Zelf zegt ze: 'I'm not a showy politician. I don't tour the television studios. I don't gossip over lunch. I don't drink in Parliament's bars. I don't wear my heart on my sleeve. I just get on with the job in front of me.'
Ze was, net als Cameron, tegen een vertrek uit de E.U., maar staat bekend om haar eurosceptische houding. Over de gevolgen van het referendum is ze duidelijk: 'Brexit means Brexit.' Mensen die hopen dat May de uitslag zou terugdraaien, komen bedrogen uit.
Theresa May, inmiddels doet de naam wereldwijd wel een belletje rinkelen. Maar eens stond May echter voornamelijk bekend om haar opvallende keuzes op het gebied van schoeisel. En daar heeft Bazaars Cécile Narinx haar stijlvolle licht al 'ns op laten schijnen:
'Voor een grijze politica van dik in de vijftig, een braaf kerkgaande domineesdochter nota bene wier passies bloemschikken en cricket zijn, hebben wufte schoenen klaarblijkelijk iets toe te voegen: het zijn de schoenen die haar interessant maken voor het grote publiek. Groot nadeel daarbij is helaas dat alle aandacht van dat grote publiek naar die schoenen gaat, en niet naar de boodschap die May te vertellen heeft. De politica speechte najaar 2013 opnieuw op de conferentie van de Conservative Party, ditmaal op klassieke platte brogues met kristallen in de hak. 'Do you even know what Theresa May said at The Conservative Party Conference? Bet you know what shoes she was wearing,' schreef Josephine Fairley daags later in The Telegraph.'
Afijn. Een goed jaar dus, voor die topvrouw. Zelfs zo goed, dat het beestje een naam heeft gekregen: femicratie - wat zoveel inhoudt als dat de vrouwen in opmars zijn, in ieder geval al in de politiek. En dus, Theresa May, en garde! Dit is je moment. Hak ze in de pan - wie 'ze' dan ook mogen wezen.
