Het hele jaar op harpersbazaar.nl: Woman of the Week, een inspirerende vrouw waar we ons petje voor afnemen. Deze week doen we dat voor Anuradha Koirala (67), zij bevrijdde de afgelopen jaren 12.000 meisjes uit de gedwongen prostitutie en voorkomt met haar werk dat nog meer meisjes en vrouwen hiervan slachtoffer worden. Aan Bazaar vertelt ze over haar indrukwekkende werk:
Hoe ben je begonnen?
'Mensenhandel vindt in mijn land, Nepal, al tweehonderd jaar plaats. Maar niemand sprak erover. Toen in 1991 de democratie werd gevestigd, kwam er aandacht voor deze misdaden. Ik was twintig jaar lerares, vanuit mijn werk en omdat ik een vrouw ben, vond ik dat ik hier iets aan moest doen. Ik begon met twee kamers waarin ik meisjes opving, inmiddels krijg ik steun vanuit de hele wereld.'
Wat is er in al die jaren veranderd?
'Veel. Ten goede gelukkig, maar er zijn ook slechte ontwikkelingen. Voor ons is mensenhandel en gedwongen prostitutie een probleem dat zich vooral bij de grens met India afspeelt. De omvang is veranderd en het probleem heeft zich verplaatst naar het Midden-Oosten. Door de grotere bewustwording zien we in India en Nepal gelukkig een daling van het aantal meisjes dat verkocht wordt. Al moet er nog veel werk worden verzet om deze misdaad helemaal uit te bannen. Maar wat we dus zien is een verschuiving naar andere landen, daar wordt het probleem juist groter. En ja, mensenhandel gebeurt ook hier in de Westerse wereld. '
Kreeg je veel weerstand bij het opstarten van het opvanghuis?
'Niet alleen toen ik mijn opvanghuis Maiti Nepal begon. Tot op de dag van vandaag heb ik te maken met vooroordelen. Een daarvan is dat mensen met HIV gestigmatiseerd worden. De heersende opvatting is dat alleen mensen die werkzaam zijn in de seksindustrie dit kunnen krijgen. Sommige meisjes in mijn opvanghuis hebben HIV door wat ze is aangedaan. Maar we zijn het aan het veranderen door de meisjes zelfstandig te maken. Niets maakt ze zo powerful als economische onafhankelijkheid.'
Kun je een succesverhaal met ons delen?
'Zeker. Poonam was slechts acht jaar toen ze werd verkocht aan een bordeel. We hebben haar uit India gered op haar dertiende. Ze wilde dolgraag naar school, maar ze was totaal ongeletterd. Eerst heb ik haar een jaar les gegeven en zijn we stap-voor-stap begonnen bij het alfabet. Maar ze had geen schaamte . Inmiddels heeft ze haar high-school gehaald, vervolgens haar studie afgerond en nu werkt ze voor ons. Ze gaat de dorpen af om daar het probleem aan te kaarten. Door middel van toneelspel maakt ze ouders bewust van de handel in meisjes en leren ze dat hun dochters geen goede banen krijgen in de grote stad, maar daar verdwijnen in de prostitutie. Poonam is erg sterk, fysiek staat ze haar mannetje, maar ook mentaal. Ik ben enorm trots op haar.'
Moeten niet ook juist de jongens opgevoed worden?
'De bordelen en de klanten zitten in India. We werken sinds kort samen met de autoriteiten daar en hopen de mannen te bereiken met de campagne: 'Real men don't buy girls.'
Hoe blijf je positief?
'Als ik het verdriet zie in de ogen van de meisjes die we hebben gered, wakkert dat mijn strijd alleen maar aan. Het geeft me de motivatie dat ik vol energie en levenslust moet blijven totdat deze misdaad niet meer bestaat. Want het is werkelijk een schande voor de mensheid.'
De documentaire Missing Daughters over het werk van Free a Girl in Nepal:
In mei 2011 ontving Anuradha de CNN Heroes Award uit handen van Demi Moore:
Lees meer over het werk van Anuradha op freeagirl.nl.
