'We can do better'. Zo heet het opiniestuk dat niemand minder dan Renée Zellweger heeft ingestuurd aan de Huffington Post. Daarin haalt ze keihard uit naar de tabloidjournalisten die het vooral hebben gemunt op haar uiterlijk en niet schrijven over dat wat daadwerkelijk belangrijk is: haar acteerkwaliteiten. 

In 't bijzonder haalt ze een artikel van oktober 2014 aan. Daarin meent dat auteur dat ze actrice plastische chirurgie heeft ondergaan om het model van haar ogen te veranderen (bestaat een dergelijke behandeling?!). Boeiend zo vond Zellweger destijds. Maar, zo schrijft ze in haar artikel, ze begon zich zorgen te maken dat dit nieuws kennelkijk onderdeel ging worden van wat ze noemt het Hollywood tabloid collective consciousness. 

We houden het even in 't Engels, omdat het woordgebruik van Zellweger eigenlijk te mooi is om het plat te vertalen: 'And now as the Internet story contrived for its salacious appeal to curious minds becomes the supposed truth within moments, choosing the dignity of silence rather than engaging with the commerce of cruel fiction, leaves one vulnerable not only to the usual ridicule, but to having the narrative of one's life hijacked by those who profiteer from invented scandal.'

Met andere woorden: wanneer speculaties in ene de waarheid lijken te worden en de persoon om wie die aangenomen waarheid gaat daardoor wordt belemmerd haar leven te leiden, dan moet er toch echt wat gedaan worden. 

'Ik schrijf dit stuk nu om eerlijk naar mezelf te zijn, ik moet me uitspreken over de echte waarheid in mijn leven, terwijl ik zie dat de speculaties steeds meer als waarheid worden aangenomen. Het artikel zelf doet er eigenlijk niet toe, maar het begint symbool te staan voor andere verhalen over de zelfacceptatie van vrouwen, en de sociale druk die zij voelen om er op een bepaalde leeftijd op een bepaalde manier uit te zien.'

Natuurlijk, zo weet ook zij, worden vrouwen al van oudsher beoordeeld op hun uiterlijk. Maar kunnen we onze tijd niet beter besteden aan zaken die er echt toe doen, in plaats van wat vrouwen wel of niet hebben gedaan om er zo uit te zien dat ze erbij horen of dat ze voldoen aan het beeld dat anderen van hen hebben? 

'Misschien kunnen we meer praten over waarom we kennelijk mensen willen denigreren en vernederen door hen aan te aanvallen op het uiterlijk en karakter, in plaats van ons druk te maken over hoe iets dergelijks van invloed kan zijn op jongere generaties en ons in te zetten over de strijd voor gelijkheid, of over de manier waarop legitieme nieuwsmedia zich laten leiden door dubbelzinnig nieuws/entertainment en het gevaar dáárvan. Misschien kunnen we het beter hebben over de echte maatschappelijke uitdagingen en hoe we het beter kunnen doen.'

Amen, Renée. Amen.