Vertellen dat je dol bent op junkfood, is een beetje verworden tot vloeken in de kerk. En terecht, want a) hartstikke ongezond, b) na een uur heb je alweer trek, en c) het smaakt ook eigenlijk nergens naar, zeker niet als je het tegenover een huisgemaakte en verse maaltijd stelt waarin een boel tijd en liefde zit. Die vlieger gaat ook op voor fast fashion.
Bazaars vrouw van het jaar Livia Firth vertelde het in dit filmpje al: 'Fast fashion is als suiker. We zijn eraan verslaafd.'
Fast fashion is een term in de mode-industrie waarmee we grote ketens als Zara of Primark aanduiden. Voor een paar sokken of een T-shirt werkt dat prima, maar voor goede schoenen of een winterjas ben je echt aan het verkeerde adres. In tegenstelling tot high fashion, waarbij luxe merken vaak twee- tot driemaal jaars een nieuwe collectie beklinken, staan betaalbare ketens in de fast fashion sector bekend om hun aan de lopende band veranderende assortiment. Tel daar rustig bij op dat de kleren van de fast fashion-ketens te boek staan om hun povere kwaliteit (hoeveel knopen zijn er inmiddels niet van mijn Zara-kleren gekukeld?). Niet zo gek, want ze worden razendsnel in elkaar gedraaid in fabrieken waar de werkomstandigheden net als de kwaliteit van de kleren zijn: pover.
Wanneer je er 'ns goed over nadenkt, doet fast fashion hetzelfde met jou en je portemonnee als gemaksvoedsel: je koopt troep die je niet per se siert en op den duur is het maar zonde van je geld. Je zit snel vol, maar na een uur heb je alweer trek. Voor wat meer geld had je een gezonde, lekkere maaltijd kunnen eten in een mooi restaurant, daar veel meer van kunnen genieten en bovendien veel langer op kunnen teren.
Laten we vooral wat vaker goed uiteten gaan. En koop 'ns wat minder, voor wat meer.
