By 
New York, begin jaren '50. Denk (rijke) vrouwen, herstellende van de soberheid van de oorlogsjaren, gekleed in outfits met brede schouders en smalle tailles en Dior-achtige looks.
In die jaren speelt Carol zich af, een film met Rooney Mara en Cate Blanchett over huwelijksproblemen, uitvluchten en vriendschap. Voor die film – die vandaag in EYE in première gaat – maakte de met diverse prijzen onderscheiden kostuumontwerpster Sandy Powell de kledij, en wij spraken haar daarover.
Hoe zou je het New York in de jaren vijftig omschrijven?
Dat hangt er vanaf, of je kijkt naar 1952, het jaar waarin de film zich afspeelt, of de jaren na 1955. Vaak verandert de boel halverwege het decennium. In 1952 droegen veel mensen, behalve de hele rijken en kinderen, nog kleding uit de jaren 40. In de film zien we dus een mix van de naoorlogse look met die van Dior, gedragen door de modieuze rijke vrouwen.
Het was nogal een interessante tijd, vind je niet?
De jaren 50 zijn kledingtechnisch gezien zoveel interessanter dan nu, het is zoveel gemakkelijker om een specifieke silhouet of stijl te herkennen. Anno 2015 is er zoveel keuze en diversiteit dat je het tijdvak niet duidelijk kunt herkennen.
Hoe ga je te werk in je research?
In eerste instantie ga ik af op de instructies die ik krijg van de regisseur, Todd Haynes in dit geval. Ik kreeg een uitgebreid lookbook met streetstylebeelden, advertenties en filmbeelden. Daarna startte ik mijn eigen onderzoek; onder meer naar de karakters in de film en naar foto's en modebeelden uit die tijd. Vervolgens kijk ik naar wat belangrijk is voor het karakter in de film. Het is mijn taak om niet alleen wat kleding om een lijf te hangen, maar de personages echt tot leven te laten komen.
Hoe ga je verder?
Ik maak aantekeningen bij ieder personage, en in een ideale wereld ontmoet ik hen ook, want het is bijna onmogelijk om iets te ontwerpen voor iemand die je niet kent. Het is ook heel interessant om de invulling van de acteur aan het personage te horen.Vervolgens kijk ik wat voor kleding er beschikbaar is; ik ga naar verhuurbedrijven en bekijk honderden items, waaruit ik een selectie maak. Vervolgens is er een fitting met de acteurs en dan begint het echte ontwerpproces. Vaak zie en voel ik gelijk wat er voor een acteur werkt en wat niet. Ik maak een heel nieuw ontwerp of ik pas originele items, die nog goed genoeg zijn om te dragen, aan. In het geval van Carol was er weinig tijd én weinig geld, dus ik moest snelle en goede beslissingen maken, er was geen ruimte voor fouten.
Wat draagt (de juiste) kleding bij aan een film?
Kleding moet het verhaal achter een personage vertellen en versterken, zodat die meer tot leven komt. Tegelijkertijd moet het niet afleiden of groter zijn dan het verhaal dat wordt verteld. Dat is de uitdaging, maar ook het mooie aan mijn werk: ik leer van iedere tijd weer zoveel meer. In de ogenschijnlijk saaiste details vind ik weer iets interessants. Er zijn nog zoveel jaren die ik heb te ontdekken!
