In beeld: het gestippelde universum van Yayoi Kusama

Waarschijnlijk doet de naam Yayoi Kusama wel een belletje rinkelen. Mocht dit niet het geval zijn, dan is het nu een pico bello tijd daar verandering in te brengen. Het werk van de Japanse kunstenares is namelijk fan-tàs-tisch. Ze viert dit jaar d'r 65-jarige jubileum. Dat was voor Hirshhorn Museum in Washington D.C reden zes van Kusama's beroemde spiegelkamers over te laten vliegen voor tentoonstelling Infinity Mirrors.

En die spiegelkamers zijn dus waanzinnig. Naast een voorliefde voor spiegels mag Yayoi ook graag stippen plakken. Die twee liefdes vertaalt ze naar haar eigen vorm van oneindigheid: een gestippeld universum, vol met surrealistische sculpturen. Zelf noemt Yayoi haar werk 'een visuele expressie van haar hallicunaties', iets waar ze al van kinds af aan mee kampt. Van haar psychische problemen maakte ze nooit een geheim, verre van zelfs. Sinds 1973 verblijft ze vrijwillig in een psychiatrische instelling, en in een interview met Wall Street Journal vertelde ze ooit dat ze haar kunst ziet als een middel om mee te doen met de normale maatschappij.

En da's maar goed ook, van dat meedoen met de maatschappij. Want Yayoi Kusama is hartstikke cool, en het zou maar zonde zijn als alles wat ze deed binnen de muren van een psychiatrische instelling bleef. Niets is minder waar, gelukkig. Enkele jaren geleden ging ze nog een samenwerking aan met Louis Vuitton, ontving ze een Art Lifetime Achievement Award én was haar werk te bezien in het Japanse paviljoen op de Biënnale van Venetië. (Nadat ze er medio jaren zestig zonder uitnodiging het illegale kunstwerk Narcissus Garden toonde.)

Voor zover bekend is Infinity Mirrors alleen nog overzees te bezichtigen, maar gelukkig zijn er foto's.