Jongens, wat een zenuwenbende was de halve finale! Een mens zou er zelf haast hartkloppingen van krijgen. Zelfs IJzeren Hein Hans, die doorgaans zelfs als z'n soezen op de grond mieteren nog kalm blijft, bekende hardop dat hij 'gespannen' was, en Marjolein trilde nog harder dan mijn Oom Hans, die last heeft van familiaire tremoren die alleen maar gaan liggen als er sherry aan te pas komt. Had bij Marjolein misschien ook geholpen.

Ear, Child, pinterest
Hans zonder bril.

De eerste opdracht wás natuurlijk ook best lastig: een Saint Honoré maken, compleet met karamelsoesjes en crème chibouste (dat moest ik googelen, want in mijn aantekenblok staat simouche? chibous?, ik had geen idéé wat het was – en nu eigenlijk nog steeds niet trouwens). Ine ging aan de slag met spijs van pistache, wat ze uitsprak als piestasje met de klemtoon op pies, waar ik stiekem toch om moest giechelen op de bank, want ha ha, hoe vies, een tasje vol pies!

Food, Dish, Cuisine, Ingredient, Vegetarian food, Produce, Recipe, Snack, pinterest
Piestasje.

Bij het beoordelen hoorde ik Janny goddank de klemtoon op tache leggen in haar rücksichtslose jurering: 'Die pistache is best heftig', waarmee ze bij mij alweer extra sympathiepunten scoorde (#teamjanny). Gwenn de hobby-Fransoos sloeg dapper aan het multitasken door als een malle te klutsen en mixen tegelijk, een werkhouding die hem een snelste tijd opleverde, iets waar je bij HHB helemaal geen ene fluit aan hebt overigens.

Food, Cooking, Meal, Dish, Brunch, Cuisine, Comfort food, Taste, pinterest
Klaar is Gwenn.

Voor de correcte naam van opdracht twee, een Hongaarse Esterházy-taart, moest ik weer aankloppen bij vriend google, die me het volgende wist te melden: Az Esterházy-torta nem rendelkezik teljesen jól beazonosítható eredettörténettel, talán éppen ennek köszönhető, hogy mind a mai napig számos változata él a magyarok szívéhez és ízléséhez igen közel álló süteménynek. Kijk, dat had ik zelf niet fraaier kunnen verwoorden. Dan was er ook nog een dingetje met de zogeheten broyage-mix, die bestaat uit 50% suiker (cukor in het Hongaars) en 50% amandelmeel (mandula étkezés). Helaas begreep Hans niet helemaal dat er al cukor inzat, wat hij er dus nietsvermoedend nóg een keer in pleurde – waardoor ik éven dacht dat Hans nog voor hij victorie kan kraaien de bietenbrug op ging. Maar dat liep met een sisser af.

Ine stond ondertussen als een kleuter te knoeien en stak zelfs letterlijk haar vinger in de pap, ondertussen reppend over 'me sjokela', 'me sjem' en 'me pieper'. Dat laatste betrof niet een toevallig daar verzeilde aardappel maar een van haar vele volcontinu piepende kookwekkers.

De opdracht bleek zo lastig dat er geen eerste plaats werd toegekend en Robèrt moest mopperen over fondant die'veuls te heet en veuls te hard geworre' was.

Op dag twee was de knoeiboel compleet. Bij het maken van het spektakelstuk ging Ines slagroom tot twee keer toe de mist in, waardoor ze met blote handen hatsekiedee de room uit de kom de prullenbak in schepte. Bah! Dat zou handschoentjes-Hans nou nóóit doen! Die moest wèl even zijn beslagen bril afzetten, waardoor we hebben kunnen zien dat hij zonder een werkelijk aandoenlijke basisschoolmelkmuil heeft.

Icing, Buttercream, Carving, Art, Food, Dairy, pinterest
Slagroom scheppen.
Haar taart met hennatattoeagedecoratie bleek een chronische druiper te hebben aan de zijkant, waar door een gapende sleuf warme vulling naar buiten gutste.

Ondertussen bleef het Ine flink tegenzitten. Haar taart met hennatattoeagedecoratie (viermaal woordwaarde) bleek na het bakken en koelen een chronische druiper te hebben aan de zijkant, waar door een gapende sleuf warme vulling naar buiten gutste. Ook Gwenn maakte er een chaos van. Zijn goeïig-chauvinistische roodwitblauwtaart met Eiffeltoren leek vooral op een volgekliederd kraakpand na geweldddige ruiming door de ME. Ik zou Gwenn en alle andere hobbybakkers met klem willen verzoeken om alleen blauwe kleurstof te gebruiken als het thema van de aflevering nadrukkelijk 'smurfen' of 'jeans' is.

Font, pinterest
Het kraakpand van Gwenn.

Terwijl Hans een slijmerige 'Ode aan André' bakte tjokvol boerenjongens en Marjolein weer de beste van het klasje werd, kroop Gwenn door het oog van de naald naar de finale. Ine moest in het zicht van het ereplankier naar huis, wat verdraaid sneu is, maar wat Ine zelf kennelijk al een plekje heeft gegeven. Ze zei: 'Ik weet van mezelf dat ik ALLES heb gegeven en daarom ben ik trots.' Heel fijn, al had ze van mij bést een ietsepietsie minder mogen geven.

Screenshot, Website, Technology, Graphics software, Adaptation, Media, Photography, Electronic device, Photo caption, Animation, pinterest
De rozekoekenjurk van Ine.

En opeens realiseer ik me: ik heb helemaal niet op de oorbellen van Ine gelet. Ik heb alleen maar op haar aanstellerige rozekoekenjurk-met-hakken van dag 1 gelet, en op haar mandarijnoranje kanten jurk met boothals van dag 2. En dus geen notie genomen van haar oorhangers. Wat drie dingen kan betekenen

1. Ine droeg onopvallende oorbellen onder haar eeuwig losse lokken, of

2. Ine droeg geen oorbellen en groef daarmee haar eigen graf, zo zonder talismannen

3. Ik ben gewend geraakt aan het oorijzergeweld en neem er geen aanstoot meer aan, wat weer zou kunnen betekenen dat Ine has grown on me, iets wat ik niet voor mogelijk gehouden had.

Oh boy. Ik ga daar eens Heel Hollands op broeden.