Er vallen een héleboel goede documentaires te bekijken in het leven. IJzersterke exemplaren zitten ertussen. Ontroerende. Grappige. Schokkende. Maar slechts een spaarzaam aantal is het gelukt zó indrukwekkend te zijn dat je het echt, echt, écht niet loslaten kunt - en dat eigenlijk ook niet wil. Een spaarzaam aantal weet zó onder je huid te kruipen dat je een paar flinke vraagtekens zet bij wat je nou helemaal aan het doen bent in het leven, in jouw leven. Niks ernstigs, heus niet, goed juist. Verfrissend.
Het veelomvattende HUMAN is er zo een. Een (hartstikke terecht) bejubelde documentaire die het verhaal vertelt over, o toeval: mens-zijn. Documentairemaker Yann Arthus-Bertrand verzamelde aangrijpende verhalen en beelden van onze wereld, en onderzocht de kern van de betekenis van mens-zijn. Om met een paar cijfers te strooien en je zo een idee te geven van de omvang van dit onderzoek: HUMAN is in een periode van drie jaar opgenomen. In die drie jaar zijn 2.020 vrouwen en mannen geïnterviewd uit zestig verschillende landen en in 63 verschillende talen.
De interviews zijn aangrijpend en groots, maar tegelijk zo ongeveinsd en hartgrondig dat ze niets ontziend bij de kijker binnenkomen. De Amerikaanse Leonard die vertelt dat-ie pas leerde wat liefde was toen de moeder van de vrouw die hij vermoord had naar hem omzag. De Libanese Abeer die door d'r man met een mes te grazen werd genomen toen ze te kennen gaf dat ze wilde scheiden. De stokoude Camille uit Frankrijk die nooit een liefde heeft gevonden omdat hij niet wist hoe te dansen. Aicha uit Senegal die glimlachend vertelt dat ze toch wel blij is dat haar man maar één extra vrouw heeft, en niet acht.
'Through these stories full of love and happiness, as well as hatred and violence, HUMAN brings us face to face with The Other, making us reflect on our lives.' En zo is het. Van verhalen uit het leven van alledag gegrepen tot de onvoorstelbaarste gebeurtenissen en levens: elke verteller in deze documentaire weet te onderstrepen wie we zijn, en weet zowel onze donkere kant ter tafel te brengen als onze nobele. Een documentaire tjokvol wijze en minder wijze levenslessen. Hoe dan ook, het raakte me allemaal ten zeerste.
Wired kopte er treffend over: 'The Documentary That Found Humanity by Interviewing 2,000 People.' De Volkskrant was wat minder on point met: 'Human is een energieke feelgooddocumentaire.' Want echt feelgood? Neuh. Ja, HUMAN gaat ook over liefde, en over geluk. Maar het gaat óók over oorlog, over de beklagenswaardige teloorgang van bepaalde werelddelen en bevolkingsgroepen, over geweld, over mishandeling, over onrecht. Over mensen en de mensheid, kortom.
Maker Yann Arthus-Bertrand verklaart:
'I dreamed of a film in which the power of words would resonate with the beauty of the world. Putting the ills of humanity at the heart of my work - poverty, war, immigration, homophobia - I made certain choices. Committed, political choices. But the men talked to me about everything: their difficulty in growing as well as their love and happiness. This richness of the human word lies at the heart of HUMAN. The movie relates the voices of all those, men and women, who entrusted me with their stories. And it becomes their messenger.'
Afijn. Kijken! En dat doe je gewoon gratis en voor niets via YouTube, want HUMAN poogt een zo groot mogelijk publiek te bereiken. Bij dezen de drie delen van 1,5 uur - tel uit je kijkplezier:
[youtube ]https://www.youtube.com/watch?v=vdb4XGVTHkE&t=882s[/youtube]
[youtube ]https://www.youtube.com/watch?v=ShttAt5xtto&t=4066s[/youtube]
