Toptennister Sharapova is terug, na vijftien maanden dopingschorsing. Vorige maand hakte ze tegenspeelster Roberta Vinci in de pan. Maar ze werd ook veelvuldig bekritiseerd, onder meer door de Canadese toptennister Eugenie Bouchard. Op 15 mei wordt bekend of ze ook een wildcard ontvangt voor Roland Garros, het Grand Slam-toernooi dat ze twee keer won. Ons advies: kijk en leer.

Wat kunnen we, qua carrière, van de Russische Maria Sharapova leren?

Les 1

Incasseer

Vrouwen willen nog wel eens blijven hangen bij tegenslag, zichzelf eindeloos dingen kwalijk nemen. Nu is zelfreflectie een groot goed, behalve als het je belemmert. Sharapova vertelde in het Duitse weekblad Stern dat ze na de schorsing geen vrienden meer over had, op haar vader en moeder na. Ze had zich klein en kwetsbaar gevoeld, maar tenniste zich een weg terug. Les nummer één van Sharapova: accepteer je misère en leer ervan. Laat daarna de brokstukken achter je, zodat je ruimte schept voor nieuwe prestaties.

Les 2

Imponeer

Eerst imponeerde ze door piepjong, hagelfris en bloedjefanatiek te zijn. Alleen de gedachte al om als arrivée, ten overstaande van de hele wereld, neergesabeld te worden door een blonde nieuwkomer van 17 moet al angstwekkend geweest zijn. Dan is er nog haar aanvallende spel. Sharapova neemt het heft in eigen hand en niet alleen van haar racket. Ook op werkgebied helpt het als je je concurrent altijd een stap voor bent. Ten slotte het kreunen van Sharapova. Haar gekreun bij het slaan van de bal zou volgens de Britse krant The Telegraph maar liefst 109 decibel bedragen, een record. Er zijn trainers die beweren dat het loslaten van spanning betreft en dus wenselijk is. Tegenstanders noemen het taktiek, vrouwtjesputterij. Hoe dan ook: Sharapova is iemand op de baan, je kunt niet om haar heen. En of het nou om tennis of carrière gaat, soms wat powerplay kan geen kwaad.

Les 3

Maximaliseer

Ja, sure, eruit halen wat er inzit wil iedereen wel. Maar: wat zit er dan precies in? Dat weet je pas als je je grenzen onderzoekt, of beter: je mogelijkheden. Sharapova (30), begon op haar zesde serieus te tennissen en zegt zes dagen per week vijf uur per dag te trainen. Omgerekend zou ze dan al snel zo'n 36.000 uur op de baan gestaan hebben in haar leven. Ondanks vermoeidheid (na haar overwinning op Serena Williams in 2004 was Sharapova totaal uitgeput), pijn – ze doorstond een pittige schouderoperatie – en ten slotte een schandaal van wereldformaat zette ze door. Omdat ze winnen wil. Volgens haar manager mikt ze nu op de Olympische Spelen in Tokio, in 2020. Bottomline: weet wat je wil en werk dan keihard om het te bereiken, in de wetenschap dat je elke dag beter wordt in wat je doet.

Les 4

Negeer

Iedereen krijgt met kritiek te maken in zijn leven. Zoals Sharapova –publiekelijk- wordt bekritiseerd moet lastig zijn. Want kritiek voelt vaak als afwijzing en dat is moeilijk voor een mens. Volgens onderzoekers van de gerenommeerde universiteit van Michigan Ann Arbor zouden bij MRI-scans dezelfde delen van de hersenen oplichten bij afwijzing als bij fysieke pijn. Het enige wat je kunt doen is wat Sharapova heeft gedaan: de kritiek op een zeker moment naast je neerleggen, te negeren zelfs en jezelf herpakken. Kortom: jezelf toestaan te falen.