Goed, laat me vooropstellen dat ik best een gelukkig mens ben. Wat zeg ik, ik ben een dólgelukkig mens. Maar er zijn gewoon een paar kleine dingetjes waar ik me heel erg aan stoor. En waarvan m'n humeur op onverklaarbare wijze richting nulpunt schiet - wat dat ook precies betekenen moge. Vaak hebben Die Dingetjes te maken met fietsen, het weer of de supermarkt, en vaak is haast een perfect ingrediënt om de boel tot ontploffen te brengen. Noem me verwend, noem me oppervlakkig, die ergernissen zijn er, en ik kan er niks aan doen.

Maar!

Klagen helpt, aldus de wetenschap. En het schijnt dat klagen naast oplucht, ook hartstikke prestatieverhogend werkt. Ha! Dat laat ik me geen twee keer zeggen. Dus bij dezen introduceer ik jullie mijn klaaglijst, die ik ooit startte om de mensen om mij heen een hoop tirades mijnerzijds te besparen. (En nu, na heel wat jaren klaaglijsten te hebben bijgehouden, raad ik jullie ten zéérste aan er ook een te maken, en te delen. Met mij, want: gedeelde smart is halve smart, toch?)

Komt-ie:

1. Mensen die heel dicht achter je blijven fietsen, maar je niet inhalen

Om zenuwachtig van te worden. Niet dan? Wat je kunt doen is gewoon heel hard op de rem trappen. Werkt altijd.

2. Dat er altijd wegwerkzaamheden lijken te zijn, waar je ook bent

Ik weet niet eens meer hoe mijn straat eruit ziet mét bestrating... Lieve gemeente, hoe kom ik van A naar B als met strijk en zet alle mogelijke (fiets)routes zijn afgesloten?

3. Fietsen met tegenwind, fietsen met regen en fietsen met taxichauffeurs op de weg

Eigenlijk fietsen in het algemeen. Wat mij betreft valt De Fietser op te delen in twee categorieën:

1) Mensen die ervan genieten (mijn vader)

2) Mensen die dat niet doen (ik, en van wat ik heb gemerkt zo'n beetje iedereen die rond een uur of negen 's ochtends op de fiets zit)

En alsof dat allemaal niet erg genoeg is, hebben we ook nog zoiets als taxi's. Ik ben er een keer door een aangereden, mijn buurmeisje is er een keer door een aangereden, en zo kan ik zéker nog drie personen aanwijzen die er een keer door zijn aangereden. Moordmachines, dat zijn het.

4. Dat als ik iets laat vallen, ik het dan moet opruimen

En dat is nogal vaak. Vooral als het om glaswerk gaat met drinken erin. Dat zijn wat mij betreft 5 minutes die bepaald niet well gespent zijn.

5. Als je oortjes uitvallen, omdat deze achter je zadel blijven hangen wanneer je je fiets op slot zet

En dat dan je tas óók (OOK) nog 'ns van je schouder glijdt - iets wat vrijwel altijd leidt tot tal van bozerige uitspraken die ik hier niet herhalen zal. Gelukkig maakt schelden knap.

6. De poortjes van de trein en metro die zó langzaam -of gewoon helemaal niet(!)- opengaan.

Waardoor je er elke keer weer vol tegenaan botst, of erger nog, vastzit omdat je dan al uitgecheckt bent. Paniek alom.

7. Draaideuren die stoppen als je te snel loopt

Met wederom een botsing als gevolg, el-ke keer weer.

8. Als je al je boodschappen in je tas hebt geladen, maar je sleutels nog onderin zitten

En daar kom je natuurlijk pas achter op het moment dat je de sleutels weer nodig hebt, waardoor je alles weer uit je tas kunt halen (in de regen) om ze vervolgens helemaal onderaan weer terug te vinden.

9. Dat oortjes altijd, maar dan ook altijd, in de knoop raken

En je vervolgens zeker tien minuten van je kostbare tijd weggooit om die krengen weer uit de knoop te halen. Heel vervelend, en helemaal als het meerdere keren op een dag gebeurt. Gelukkig helpt schelden stress verminderen.

10. Reizigersonderzoek in de trein

Waarom is dit? Mensen in de trein zijn vaak al niet blij, want: vertraging, geen zitplek, wel een zitplek maar een die onmogelijk is te bereiken, want: geblokkeerd door een hele rits koffers, en een Anita die op de buitenste stoel zit en d'r muziek veel te hard heeft staan - dus daar wíl je eigenlijk al gewoon niet zitten. Goed, mensen in de trein zijn vaak niet blij en reizigersonderzoeken zijn onzinnig.

11. Als mensen geen balkje neerleggen achter hun boodschappen

Waardoor je je vervolgens in allerlei bochten moet wringen, om niet al je boodschappen te laten vallen, terwijl je met een subtiele maar veelzeggende zucht zelf maar een balkje neerlegt.

12. Dat je tegenwoordig overal een wachtwoord voor moet hebben

En die vergeet ik natuurlijk al-tijd. Nu hoor ik jullie denken: schrijf ze dan op. Doe ik ook, maar vervolgens vergeet ik ook wáár ik dat heb opgeschreven. Dory (die vis inderdaad) is er niks bij. Just keep swimming houd ik mezelf dan maar voor, daar is Dory ook een heel end mee gekomen.

13. Dat conditioner altijd eerder op is dan shampoo

Als iemand hier het antwoord op weet, deel 'm hier dan vooral. Dit is een vraag die mij al zeker acht jaar bezighoudt.

14. Mensen die aan de verkeerde kant van de roltrap stilstaan

Niet leuk. Helemaal niet leuk als je nog maar enkele minuten hebt om je trein te halen en het erom spannen gaat en er tien man plus een koffer voor je staan, aan dus die verkeerde kant van de roltrap. Heel hard sorry ('SÓRRY!') zeggen is hier de oplossing. Vaak gaan ze dan niet aan de kant, maar het is het proberen waard.

Zo, ik voel me gelijk een stuk beter. Kom maar op, dinsdag (en woensdag, en donderdag, en vrijdag)! You got nothing on me!