Wat doet actrice Georgina Verbaan zoal op een dag? Bazaar volgde haar 24 uur.

7.15 uur


De wekker gaat. Doordeweeks moet ik Odilia er met moeite uit bed trekken, in het weekend staat ze natuurlijk al om half zeven naast haar bed. Gelukkig heb ik gisteren al brood uit de vriezer gelegd enzo. Ik ben geen ochtendmens, dus ik moet mezelf eerst wakker douchen en er moet veel koffie in. Ik drink hem met een aspartaamzoetje, waar tegenwoordig belachelijk moeilijk aan te komen is. Overal krijg je die smerige steviakorrels.

7.45 uur

Eerst Odilia naar school, mezelf maak ik daarna wel toonbaar. Snel pluk ik wat kleren uit de enorme berg schone, ongevouwen was op zolder. Ik heb bizar veel kleren, ook omdat ik geen weggooier ben. Toch draag ik meestal hetzelfde: spijkerbroek, bloesje, allstars. School is om de hoek, maar we moeten haasten, zoals altijd.

8.50 uur

Ik knuffel onze katten en geef ze te eten. Ze zijn allebei bejaard, eentje werd jaren geleden al opgegeven. 'Verwen hem nog maar even lekker, hij maakt het niet lang meer', zei de dierenarts. Dus meneer krijgt vleesjes in saus en kattenmelk, en dat bevalt hem kennelijk want hij is er dus nog steeds. Ik neem nog een kop koffie, soms doe ik mascara op maar vaak ook niet en dan loop ik –ik haat fietsen – over de gracht naar DeLaMar voor de repetitie van Venus.

9.15 uur

We zitten in de beginfase van het stuk, de tijden zijn nu nog relaxt. Jeroen (Spitzenberger, haar tegenspeler, red.) en ik kunnen 's morgens gewoon kinderen wegbrengen, en 's middags weer keurig op het schoolplein staan. We nemen de teksten door, het echte spel en de lange dagen komen later. Ik heb twee keer eerder met Jeroen gespeeld: in Mannenharten, toen droeg hij een rendierenpak. En in Meester Kikker, waarin hij een kikker is. In Venus speelt hij een mens, ook wel eens leuk.

10.45 uur

We nemen een korte break en ik bel nog even met mijn agent. Er worden wat dingen ingepland en we praten over een komedie waar ik in ga spelen. Ik word blij van comedy, al neig ik stiekem naar grimmiger personages, waar iets mis mee is. Gisteren sprak ik bijvoorbeeld een hoorspel in voor de VPRO, over een vrouw die op een dag door het lint gaat en onomkeerbare dingen doet. Dat was heel fijn om te doen.

11.00 uur

Verder met het lezen van de scripts. Venus is gebaseerd op Venus in Fur, een theaterstuk dat zijn première in New York beleefde en in veel landen succesvol is opgevoerd. Het is gebaseerd op het boek Venus im Pelz van Leopold von Sacher-Masoch, de man aan wie het masochisme zijn naam heeft te danken. Een actrice die auditie doet, dat ben ik, neemt de regie vervolgens totaal over. Een verhaal in een verhaal dus, dat maakt het ingewikkeld. Gelukkig worden we geregisseerd door Johan Doesburg, dus we zijn in zeer kundige handen. Alleen al voor zijn anekdotes wil je met hem werken. Toneel blijft spannend voor mij, ik ben natuurlijk voor de camera opgegroeid. Hier zit altijd dat publiek tegenover je, dat je elke avond weer moet veroveren, zonder ze te willen pleasen.

12.30 uur

Even wat kostuums doorpassen. Ik verkleed me heel vaak in dit stuk, ja, ook wel in kittige pakjes, ja. Maar het valt reuze mee, ik hoef niet naakt ofzo.

13.00 uur

Lunch. Ontbijt sla ik over, avondeten vind ik niet interessant, maar lunchen met leuke mensen wil ik de hele dag wel. Als ik een film draai vind ik de lunch ook altijd een hoogtepunt: zitten we opeens in een plantsoen, onder een partytent of met je bord aan een kade.

13.30 uur

Ik reserveer kaarten voor de opera Pique Dame van Tsjaikovski. Ik hou van het grootse van opera, ik moet altijd huilen van groepen mensen die samen zingen. Ballet zie ik ook graag, ranke lichamen die topsport uitoefenen met iedere spiergroep en zelfs de vingerkootjes. Zelf kickboks ik: lekker trappen. Het zit in de familie, mijn zusje doet het, en mijn vader deed het vroeger ook. Zal wel iets Haags zijn.

15.15 uur

Na het repeteren haal ik Odilia op van school, we gaan nog even naar de speeltuin. Op zondag, maandag en dinsdag is ze bij haar vader, dan werk ik extra hard om zoveel mogelijk vrij te kunnen zijn als ze bij mij is. In het weekend gaan we het bos in, met takken slepen, of we gaan dieren aaien. Soms bezoeken we een museum. Ik kom vaak in het Stedelijk, mijn lievelingswerk daar is Bal Tabarin van Jan Sluijters, met dansende mensen en vuurwerk. Alleen ligt dat nogal eens in het depot, zoals nu. Helaas, want ik mag er graag voor zitten en fantaseren dat ik erbij ben. Ik word er heel vrolijk van, er zit zoveel beweging in.

17.00 uur

Mijn beste vriend Patrick Martens belt. Hij zit voor het eerst in een musical, The Bodyguard, dus we kunnen alleen nog maar op maandag de kroeg in samen. Niet dat ik nog zo'n enorme kroegtijger ben, hoor. Ik ga meestal uit eten bij De Klepel of De Belhamel. Patrick en ik weten nooit waar we heen moeten. We willen soms best naar iets bruisends en hips, maar waar? Dan google ik iets en zie ik een recensie uit 2014. 'Zal wel weer uit zijn', denk ik dan.

17.30 uur

Boodschappen. Dat doe ik elke dag. Het zou beter zijn als ik dat wekelijks met een echte boodschappenlijst doe. Want ik koop heel vaak dezelfde dingen, die ik al had. Ik kom bijvoorbeeld altijd om in de avocado's. Verder vergeet ik altijd vuilniszakken en wc-papier. Vandaag maak ik iets makkelijks dat lekker en snel is: broccoli, noedels en zalm.

20.00 uur

Als Odilia in bed ligt, ga ik vaak eerst een tijdje levensloos voor me uit staren. Soms strand ik met een wasmand op het puntje van de bank, zo van héél even zitten- en kijk ik ineens een heel stuk tv dat ik me daarna niet kan herinneren. Ik ga nooit echt zitten voor tv. Als ik kijk, is het per ongeluk. Ik lees liever, zoals momenteel Niemand is ooit verloren van Catherine Lacey. Of ik ga naar de bioscoop: The Lobster vond ik geweldig, net als A Bigger Splash met Tilda Swinton. Qua schermpjes is alleen Twitter mijn zwakke plek. Het is echt mijn nieuwsbron en ik volg van alles, ook NASA enzo. Wie ik hoog heb zitten, qua mening? Dat weet ik niet, ik probeer altijd zelf een beetje na te denken.

23.00 uur

Op dit tijdstip leef ik weer op. Ik ga dan vaak nog wat werken en zo zitten mijn vriend en ik vaak nog wat naast elkaar te tikken, heel gezellig. Liefst met toastjes ernaast en pepsels en wijn. Ik ben een beetje een snob waar het wijn aangaat, in mijn buurtje zit Chabrol, daar hebben ze een fijne Meursault. En de jaarlijkse levering Clos de Bellane zijn we ook aardig aan het opslurpen. Ik schaaf aan mijn column voor NRC. Die verschijnt alleen op zaterdag, maar hij hangt de hele week in mijn hoofd, ook als ik hem in twee uur op papier heb. Meestal heb ik vooraf al een idee, maar het komt voor dat ik in mijn pyjama achter mijn bureau op zolder schuif, terwijl er een rare duif naar me zit te kijken. Dan schrijf ik daar over. Ik ben welgeteld een keer op de redactie van de krant geweest: doodeng. De Nacht van NRC is wel weer leuk: lekker dansen en drinken.

00.30 uur

Het is alweer laat, ik probeer elke nacht minimaal vijf tot zes uur te pakken, maar dat lukt niet altijd, ook omdat ik graag 's nachts schrijf. Ik neem een douche en maak mijn gezicht met ijzeren discipline schoon. Ik heb een regime van tonic, exfoliant, en sinds kort een crème met retinol. Je probeert eens wat he? Wat ik nog doe, vlak voordat ik in slaap val? Daar ga ik me niet over uitspreken, haha.'

Venus met Georgina Verbaan en Jeroen Spitzenberger ís vanaf 29 september te zien in DeLaMar, Amsterdam.