De rol van de moeder staat de laatste jaren steeds vaker onder druk. Want hoe zit het, nu ook vrouwen steeds vaker fulltime blijven werken na het krijgen van kinderen? Neigen we steeds meer richting een gelijkwaardige manier van opvoeden, waarbij de man net zoveel taken verricht als de vrouw, of blijft de traditionele manier de norm? Journalist en moeder Chloe Schama deelt haar mening over het onderwerp en legt uit waarom zij denkt dat zoiets als gelijk verdeeld ouderschap niet bestaat.

'Ik probeer dit stuk al weken te schrijven, maar ik heb het simpelweg te druk moet opvoeden. En ik met toegeven, ook nu schrijf ik dit stuk pas nadat de hond is uitgelaten, de baby eten heeft gehad en in z'n bedje is gelegd en de vaat (bijna) gedaan is. Er ligt boven nog een stapel schone was die opgevouwd moet worden en de wasmachine is nog gevuld met natte was, maar ik kies ervoor om beiden te negeren. Ik weet namelijk dat het vijf minuten duurt om de natte kleding op te hangen en 15 minuten om de schone was op te vouwen, waardoor ik al snel 30 minuten verder ben voordat ik weer achter mijn computer plaats kan nemen en deze tijd is me veel te dierbaar.'

'Mijn man en ik dachten niet heel lang na over wat voor gevolgen het zou hebben voor onze carrières toen we besloten een kind te nemen. Voordat we ouders werden, lukte het ons altijd goed om onze tijd te verdelen - dat is ten minste hoe we erop terug kijken. Maar toen we plots met z'n drietjes waren, bleek de verdeling enorm uit balans te raken en sterk richting één kant te balanceren. Richting mijn kant, inderdaad. Ik wil hiermee niet impliceren dat mijn man niet helpt. Hij is een moderne, goed opgevoede, keurige man die graag klusjes voor me opknapt, hoewel ik vaak als antwoord "ik doe mijn best" naar mijn hoofd geslingerd krijg wanneer ik hem vraag wat voor me te doen.'

Mijn man en ik dachten niet heel lang na over wat voor gevolgen het zou hebben voor onze carrières toen we besloten een kind te krijgen.

'Maar de waarheid is - en dat zal hij absoluut niet ontkennen - dat ik veel meer doe. Ooit, in een chagrijnige bui, hield ik voor een dag bij hoeveel tijd hij en ik besteedden aan huishoudelijke taken en rekende dit om naar een hele week. Ik besteedde gemiddeld 12 uur per week, terwijl mijn man niet verder kwam dan vijf. Was dit nogal kinderachtig en ondankbaar? Waarschijnlijk wel. Maakte dat de resultaten minder irritant? Nee.'

'Dit verschil wordt alleen maar groter op avonden als vanavond wanneer hij zich aan de andere kant van de oceaan bevindt voor zijn werk en ik alleen thuis voor ons kind zorg. Door een combinatie van sociale, professionele en financiële druk reist hij meer voor zijn werk dan ik, maakt hij meer uren en is hij, wanneer over een paar weken ons tweede kind wordt geboren, minder vrij dan ik.'

'We mogen absoluut niet klagen en we zijn gezegend met het leven dat we leiden. We hebben een babysitter die van maandag tot vrijdag bijna fulltime voor ons werkt, waardoor we beide tijd kunnen besteden aan onze carrière, en grootouders die meer dan bereid zijn om soms bij te springen als dat nodig is. We zijn in staat om iemand in te huren die voor ons het appartement schoonmaakt en dingen opknapt wanneer er weer iets is stuk gegaan. Dit betekent natuurlijk dat wij minder tijd besteden aan het huishouden dan de gemiddelde man of vrouw (vrouwen besteden gemiddeld 2,6 uur aan huishoudelijke klusjes en mannen 2,1).'

'Maar al die geweldige, positieve dingen nemen niet weg dat ik soms wrok voel over de ongelijke verdeling van huishoudelijke taken en ik me soms afvraag of een gelijkwaardig huwelijk altijd moet mislukken wanneer er kinderen in het spel komen en daardoor de sociale druk toeneemt en vrije tijd afneemt. Want ik dacht getrouwd te zijn met een man met ambitie, maar daarnaast ook de wil om zijn carrière op een lager pitje te zetten wanneer er werd besloten aan kinderen te beginnen.'

Ik voel soms wrok over de ongelijke verdeling van huishoudelijke taken en vraag me dan af of een gelijkwaardig huwelijk altijd moet mislukken wanneer er kinderen in het spel komen...

'En ik ben ook wel getrouwd met zo'n man, aangezien hij me voor de volle 100% steunt in mijn carrière (ik hoorde je luid en duidelijk Sheryl Sandberg toen je schreef dat 'het vinden van een man die je ten alle tijden steunt, de beste stap is voor je carrière'). Maar uit de praktijk blijkt dat hij niet bereid is om een gelijke verdeling te maken tussen onze beide carrières. En ik weet ook niet of ik dat wel zou willen, dat is het nadeel van vallen op mannen met ambitie.'

'Vorige week onthulde het Pew Research Center een rapport dat mijn ervaringen onderstreepte. Het rapport, getiteld: het opvoeden van kinderen en het runnen van een huishouden: hoe werkende ouders de lasten kunnen verdelen, wees uit dat maar liefst 56% van werkende ouders het lastig vinden de juiste balans te vinden tussen werk en familie. En vrouwen schijnen volgens de enquête nog steeds aan het kortste eind te trekken. Zelfs in huishoudens waarbij beide ouders fulltime werken, blijken moeders meer huishoudelijke taken uit te voeren (opvallend genoeg gaven vaders vaker dan moeders aan het idee te hebben dat de taken gelijk verdeeld waren).'

'Het antwoord lijkt, ten minste voor wie het hebben van een professioneel leven essentieel is, te zijn: blijf werken. Maar hoe? Ik overdreef niet toen ik mijn gevoel van wrok omschreef wanneer ik dacht aan de ongelijkheid in onze relatie. Ik zou dit niet schrijven als ik alle antwoorden had, maar hier zijn wat ideeën waarvan ik denk dat ze een uitkomst zullen bieden:

1. Ga allebei voor 90 procent werken

Wat zoveel betekent als beide om de week een dag vrij nemen. Dat zorgt voor 10% minder salaris aan beide kanten, maar zorgt er ook voor dat je minder hoeft te betalen voor kinderopvang.

2. Neem een voorbeeld aan lesbische of homoseksuele koppels

Uit een onderzoek blijkt namelijk dat zij die ongelijke verdeling moeiteloos weten te omzeilen en eerder ruzie maken over wie het meeste tijd met het kind mag doorbrengen. Zaak is het daarbij te proberen traditionele rollen los te laten.

3. Pleit niet alleen voor zwangerschapsverlof, maar ook voor ouderschapsverlof

Hoewel nu enkel moeders veelvuldig verlof krijgen wanneer er een kind wordt geboren, zijn er steeds meer mensen van mening dat ook vaders ruimschoots de tijd moeten krijgen om voor de moeder en het pasgeboren kind te zorgen. Kijk wat de mogelijkheden zijn op jullie werkplekken zodat de druk niet enkel op de moeder komt te liggen.

4. Reis

Je kunt natuurlijk thuis jaloers zitten zijn op je man die zich op een of andere verre bestemming bevindt voor zijn werk. Maar je kunt ook kijken hoe er binnen jouw baan ruimte is om samen met je kind met hem mee te reizen. En dit geldt niet alleen voor reizen, maar voor allerlei dagelijkse beslommeringen die ervoor zorgen dat er een ongelijke verdeling ontstaat. Er zijn meerdere manieren waarop je je prioriteit kunt verleggen richting jezelf of je carrière. Creativiteit biedt een hoop uitkomst.'