De wereldberoemde violiste Isabelle van Keulen doet het liefst honderd projecten tegelijk. Jureren bij het tv-programma Maestro, soleren op podia van Tokyo tot de Verenigde Staten, lesgeven, en oh ja, ze is moeder van twee kinderen. Deze maand verschijnt haar tweede tango-cd: Grand Tango. Samen met het Isabelle van Keulen Ensemble nam ze opnieuw een album op met de emotionele muziek van de Argentijn Ástor Piazzolla. In Harper's Bazaar van november interviewen we haar uitgebreid over dit rauwe uitstapje, hier deelt ze alvast haar favorieten.

Ontwerper'Hugo Boss. Heel damesachtig eigenlijk, maar het past mij altijd goed, en het is van hoge kwaliteit. Laatst kocht ik nog een paarse, zijden avondjurk. Helaas is hij alweer een beetje gescheurd, voor vioolspelen is het natuurlijk niet gemaakt. Ik geef geen duizenden euro's uit aan kleding, zoals sommige violisten wel doen. Vroeger kocht ik wel concertjurken bij Frank Govers, maar nu koop ik net zo graag iets bij een warenhuis en frummel ik het in mijn koffer. Als het maar glitters heeft.'

>> Bazaars novembernummer ligt dus in de winkel! Voorproef? Dat kan.

Het beste van Engeland'Ik ben er niet echt geworteld, ik woon er voor de kinderen, hun vader woont er. Maar als ze uit huis gaan, ben ik weg. Het benauwt me soms dat het een eiland is, de Engelsen gedragen zich er ook naar en zijn er trots op. Voor hen ben ik 'Europees'. Maar ik heb een heerlijk huis met een geweldige tuin. Dat fysieke van zagen, graven en snoeien, daar geniet ik van.'

Kunstenaar'Anish Kapoor, daar ben ik weg van. Ik ga speciaal op reis om tentoonstellingen van hem te kunnen zien. Mag ik ook schrijvers noemen? Ian McEwan en Jonathen Franzen, als er iets nieuws van hen verschijnt lees ik het meteen. Op vakantie gaan er ook lichte boeken mee hoor, met misdaad en bloed. Als het maar échte boeken zijn, van e-books moet ik niets hebben. Ik moet aan de bladzijden kunnen ruiken. Vroeger las ik graag grote literatuur. Alle Russen, Couperus, Thomas Bernhard… Ja, nu noem ik toch weer een hele lijst. Maar Ian McEwan, hem zet ik bovenaan.'