De werken van Hellen van Meene hangen in onder meer het Guggenheim en MoMA in New York. Eerder al exposeerde ze in Tokyo, en pas nog in het fotomuseum van Den Haag. Momenteel is ze te zien in de Yancey Richardson Gallery in Chelsea, New York. Wat ver, wellicht, maar hou deze dame in de gaten.

Want:

'De intrigerende meisjes in de portretten van de Nederlandse fotografe Hellen van Meene baden altijd prachtig in een zee van natuurlijk licht, als een Vermeer of Rembrandt', zo schrijft de New Yorker lovend over deze artieste uit Heiloo.

En inderdaad: kijkend naar haar foto's blijf je vooral hangen in de gezichtsuitdrukking van de gefotografeerden. Wat zouden ze denken? Wie zouden ze zijn? Het antwoord laat zich raden, want, zoals diezelfde New Yorker omschrijft: 'Door op die dromerige, rustige manier omlaag of juist omhoog te kijken, houden ze een bepaalde afstand.'

De portretten zijn gebaseerd op de realiteit, maar met een zweem van fantasie of zelfs horror. In haar nieuwere werk hebben de geportretteerden lange nekken, of zie je hun lichaam vreemd zwevend boven de vloer. De beelden zijn ongrijpbaar, en dat maakt ze juist zo intrigerend. Van Meene blijft al even geheimzinnig over haar werk: 'Ik voel me soms net een tovenaar.'

xView full post on X