We hadden al Sinte Sinte Maarten en de start van het carnavalsseizoen op de elfde van de elfde, maar nu is het opeens ook nog singles day. Overgewaaid (nou ja, overgesléurd, door Bol.com) uit Amerika, en alwéér een reden om een aankoop te doen. Voor jezelf, want dat is de gedachte: als single moet je toch IEMAND verwennen en/of door IEMAND verwend worden. De datum is ook niet zonder nadenken gekozen, want 11-11, dat zijn maar liefst vier eenzame eentjes.

Ter gelegenheid van vrijgezellendag druppelden er in mijn mailbox singlegerelateerde persberichten binnen. Van Bol.com uiteraard, met cadeautips voor jezelf, en van datingsite Parship, met de resultaten van hun onderzoek naar de voordelen van single zijn. Op zich natuurlijk heel raar, want: waarom zou je als bedrijf dat mensen wil ont-singlen nou roeptoeteren hoe léuk het is om vrijgezel te zijn?

De aanhef luidt dat de helft van de Nederlanders 'happy single' is, waardoor ik me afvraag wat die andere helft dan is: happy gesetteld? Unhappy single? Unhappy gesetteld? Zonder daar mijn blonde hoofdje verder over te breken lees ik verder:

"Wat de respondenten die in een relatie zitten wel missen van het single-leven is de onafhankelijkheid om keuzes te maken zonder daarbij rekening te hoeven houden met een partner. Zowel de vrouwen als de mannen geven dat aan in hun top drie:

· Eigen dagritme bepalen

· Eigen series en tv-programma's bepalen

· Eigen inrichting bepalen

Nu ben ik sinds kort na een verkering van dik twintig jaar weer vrijgezel en woon ik zonder echtgenoot maar met kinderen (19 en 17) in mijn huis dat vroeger ons huis was. Nee, uit elkaar gaan is geen walk in the park, en daar wou ik het uit privacyoverwegingen maar bij laten, maar gelukkig kan ik van harte onderstrepen dat vrijgezel zijn (ik vind single meer een woord voor 45-toerenplaatjes) aan het eind van de rit beslist een verademing is. Het klopt als een bus: je eigen dagritme bepalen, beslissen dat je naar Heel Holland Bakt gaat kijken (en niet naar een schietserie op Netflix) én je eigen inrichting bepalen (toedeledoki Alessi-parafernalia en zwartlederen designfauteuil, hallo woud van planten) dat is dólfijn. Zo'n riant cadeau aan jezelf vind je niet op Bol.com. En je zou er eigenlijk ook niet mee moeten wachten tot je vrijgezel bent.

Wat ik ook heel fijn vind: een badkamer voor mezelf (de kinderen hebben hun eigen badkamer), een oceaan van ruimte voor kleren, schoenen en tassen en on top of all that: een heel tweepersoonsbed voor mezelf, waarvan ik een helft naar believen kan laten ondersneeuwen met boeken, tijdschriften en uitgetrokken kleren die ik asociaal kan laten liggen tot ik zin heb om ze op te ruimen.

Ja, vooralsnog kan ik er enorm van genieten. Het enige waar ik echt aan moet wennen zijn de reacties van anderen die horen dat ik niet meer getrouwd ben. 'Je bent nu alléén, hè,' zeggen ze dan, een beetje besmuikt en met een medelevend licht gebogen hoofd, waarop ik dan begin te kakelen dat je met twee kinderen bepaald niet alleen bent. Nog een tikje erger vind ik de brutale doch vaak brandende vraag: 'Ben je al aan het daten?', waarop ik dan heel hard roep dat ik daar nog láng niet aan toe ben.

Want waarom zou ik meteen als een dolle gaan daten? Waarom zou ik niet eerst alles rustig in laten dalen, verwerken en de tijd nemen om erachter te komen hoe het is om na al die tijd manloos te zijn? Ik wil eerst graag ontdekken wat ik wil, en wie ik ben zonder partner. En vooral: leren hoe ik mijn kostbare leven de ideale invulling kan geven in mijn eentje. Begrijp me niet verkeerd, alleen blijven is niet mijn levensdoel, weer verliefd worden lijkt me heerlijk en ik heb zeker geen hekel aan mannen. Maar ik heb inmiddels wel geleerd (en gehoord van andere vrijgezelle, wijze vrouwen) dat als je geen plezier in je leven hebt zonder partner, je dat ook nooit echt gaat krijgen mèt, omdat je je geluk dan in handen van iemand anders legt. Misschien dat voor andere vrouwen geldt dat ze prima gedijen in gebondenheid, maar deze juffrouw heeft haar vrijheid en onafhankelijkheid nodig als planten water en daglicht.

Vandaar dat ik als cadeau aan mezelf en alle andere partnerlozen zou willen vragen aan alle gehuwden, verliefden en samenwonenden: stop met suggereren dat een leven als vrijgezel maar een half leven is. Vraag niet hoe het is om 'alleen' te zijn. Pols niet of we aan het daten zijn. Vraag liever aan jezelf of jij het leuk genoeg zou hebben in je eentje.

P.S. Nóg een cadeautje: een gouwe ouwe van Benny Neyman, de ultieme hymne voor vrijgezellen.