Daar had verdikkie mijn vlucht uit Milaan gisteravond zulke serieuze vertraging dat ik Heel Holland Bakt niet meer zonder indommelgevaar terug kon kijken voor het slapengaan. Jammer, maar de volgende ochtend in een flanellen broek op de bank is het ook fijn. Zeker als het thema zo perfect bij de ochtend past als brood.
Dat brood-thema beviel ook student Hans enorm goed. Hans heeft als bebrilde bij-zijn-oma-inwoner met jarenvijftigkapsel immers het rock 'n' roll-gehalte van een beschuit, en presteert het om met droge ogen dingen te zeggen als: 'Ik ben van mezelf wel echt een broodbakker. Ik werk graag met bloem en gist.'
Geen idee waar de brave Hans studeert, maar me dunkt dat als hij lid zou worden bij Vindicat die club in no time van haar imagoprobleem af is. Alhoewel… hoe langer ik naar Hans kijk, hoe banger ik voor hem word en hoe meer ik hem vind lijken op Norman Bates uit Psycho.
Het belangrijkste bij brood, zo leerde ik al bij de eerste signatuuropdracht, is het kneden. Waar de vrouwen lafjes begonnen met de kneedmachine, gingen de mannen los met de blote knuisten. Rik was druk met esthetisch-gedoseerd naar voren drukken en weer terugrollen. Maarten de fysiotherapeut liet weten dat hij er flink op losging 'als op een goeie kuitspier.' Al dat geweld bleek een doorn in het oog van de goeiige Robèrt, die het niet langer aan kon zien en Maarten – die amper ervaring bleek te hebben met het bakken van brood – een handje kwam helpen. Het was op dat moment in de uitzending dat Robèrt de magische tip 'je moet lief zijn voor je deegje' sprak, en ik me pas echt realiseerde dat Robèrt niet alleen heel veel houdt van zijn vak, maar ook echt zielsveel houdt van deeg as such. Dat het bij Robèrt misschien wel fysiek knaagt, ja, zelfs voelt als een dolkstoot recht in zijn bakkershart, als hij geconfronteerd wordt met mishandeld deeg, of brood dat 'niegaar' is. Of met taart waar borrelglaasjes in verstopt zitten – het onzalige idee dat Ine vorige week bedacht.
Komen we dan toch weer bij Ine, die elke week uitbundiger uitpakt qua kleding en aanstellerige oorbellen, en nog steeds niet op het idee is gekomen om dan ten minste een haarbandje te dragen om die lange hennalokken uit het deeg te houden. Ik hoop stiekem dat op een dag Robèrt een lange rode haar tegenkomt in een van haar baksels en Ine stante pede en bomvol pek en veren de tent uitstuurt. Ik vind die opdofferette trouwens ook niet kies jegens Janny, ik bedoel: Janny is de diva van HHB, punt. Leest Ine even mee? Gratis advies: op een bruiloft moet je de bruid niet outshinen, en bij HHB moet je niet in een zigeunerinnenbloes met overdreven blote schouders en met oorhangers formaatje dromenvanger de spotlights van Janny af proberen te pakken! En kirrend gaan vertellen over de Turkse bakker die je heeft leren kneden met zijn handen op jouw handen, tsss.
Maar goed.
De tweede opdracht, tijgerbrood maken, vormde het absolute hoogtepunt van deze aflevering en misschien wel van dit seizoen, om de volgende redenen:
- We hebben allemaal het woord tijgerpap geleerd, wat een heerlijk woord is voor Galgje.
- We hebben allemaal het woord tijgerpapspuit geleerd, wat een oorverdovende winst kan opleveren bij Galgje, Scrabble of Wordfeud.
- We hebben het bakkerspornolexicon weer kunnen uitbreiden met 'slappe pap spuiten' en ook de nodige slappe én dikke pap uit de tijgerpapspuiten zien komen.
Wat ook het vermelden waard is: de wachttijden waren zo lang dat de kandidaten lachendgierendbrullend gingen klieren met plantenspuiten – de ballenbak in Ikea is er een dodenakker bij –, en dat we de beelden van Janny & Robert die met blote voeten aan het zwembad liggen (was dat zwembad nieuw? Waarom hebben we dat nooit eerder gezien?) nooit meer van het netvlies af krijgen.
De laatste opdracht, een broodmand van brooddeeg met daarin drie verschillende broodjes, bleek het Waterloo voor de sympathieke broodbakmaagd Maarten en een knollentuin voor de lieve uitslover Marjolein, die als kind vast altijd AL haar huiswerk maakte en nu voor de tweede keer Meesterbakker van de Week werd.
Al met al een zaaaaaalige aflevering. En van dat David Hamilton-eske 'Dejeuner sur l'Herbe'-shot van Janny en Robèrt tussen de broodmanden wil ik heel graag een placemat.
Meer van dit in je timeline? Like Harper's Bazaar op Facebook>
