Als ouder doen we het allemaal wel eens: met je kind spelen en ondertussen even snel op je telefoon gluren. Zo'n dag thuis met de kinderen kan láng zijn en een beetje afleiding is al snel gevonden op Instagram of Facebook. Bovendien: het werk gaat eigenlijk altijd door. Maar wat doet jouw getuur op je mobieltje in het bijzijn van je kind(eren) eigenlijk met hen? Nou, niet veel goeds. Dit zijn de korte en lange termijneffecten:

1. Kinderen van ouders die veelvuldig worden afgeleid door hun mobieltjes zullen op latere leeftijd een korte aandachtsspanne hebben.

Psychologen hebben ontdekt dat er een direct verband is tussen hoe lang ouders aandacht hebben voor hun baby en de concentratie van dat kind. Dat heeft dus ook gevolgen voor hoe een kind later gaat presteren op school. In het onderzoek werd gekeken hoe lang ouders aandacht hadden voor een speeltje van hun baby. Hoe langer dat was, hoe langer de baby er zelf aandacht voor had, zelfs wanneer de ouder al was gestopt met aandacht geven. De baby's met de kortste aandachtsspanne waren die waarvan de ouders werden afgeleid en ergens anders naar keken en van de ouders die gewoon gingen zitten en niet meespeelden. Hoofdonderzoeker Chen Yu: 'Caregivers who appear distracted or whose eyes wander a lot while their children play, appear to negatively impact infants' burgeoning attention spans during a key stage of development.'

2. Kinderen van ouders die niet of vertraagd reageren doordat zij op hun mobieltje kijken, voelen zich onbelangrijk en onzeker.

Meer dan 70% van de volwassenen gebruikt zijn mobieltje tijdens het eten. Wanneer een kind dan iets vertelt of vraagt, reageren ouders vaak op een mechanische of vertraagde manier. Uit een onderzoek is gebleken dat 54% van de kinderen vindt dat hun ouders te vaak op hun telefoon kijken. 32% zegt zich onbelangrijk te voelen wanneer de ouders worden afgeleid door het mobieltje.

3. Wanneer de aandacht van een ouder niet onverdeeld naar het kind gaat, heeft dat nadelige gevolgen voor hun vermogen om later plezier te ervaren.

Dit is gebleken uit een onderzoek met ratten, dat werd gepubliceerd in Translational Psychiatry. Een moederrat werd met haar jongen in een kooi geplaatst waarin in de helft van de gevallen onvoldoende materiaal aanwezig was voor een goed nest, waardoor de moeder continu bezig was met rondrennen en op zoek naar een betere omgeving voor haar kleintjes. Ze had dus geen onverdeelde aandacht voor haar kroost.

Toen de nakomelingen ouder waren, testten de onderzoekers hoeveel suikeroplossing zij aten en hoe ze met hun soortgenootjes speelden. De ratten die in de aangepaste omgeving waren opgegroeid bleken minder suiker te eten en speelden minder dan de ratten die in de normale omgeving werden grootgebracht. De conclusie: Hun vermogen om plezier te ervaren was aangetast doordat hun moeder niet voldoende aandacht voor hen had gehad.

Drie tips om je kinderen niet de dupe te laten worden van jouw schermpjesverslaving

1. Stel duidelijke regels op met betrekking tot het gebruik van mobieltjes en houd je daaraan. 'Geen schermpjes wanneer we aan tafel zitten' is een heel voor de hand liggende, die toch heel vaak wordt overschreden.

2. Spreek met je partner af dat je niet tegelijkertijd achter een schermpje aan het werk bent terwijl de kinderen om jullie aandacht vragen. Zorg dat een van jullie in elk geval zijn aandacht bij de kinderen heeft.

3. In de gevallen waarin je echt héél acuut iets moet afhandelen op je telefoon (Je Facebook-timeline checken is zeker niet zo'n geval), leg dit dan duidelijk uit aan je kind en vertel het dat het maar even zal duren en dat je zo weer met hem komt spelen/kleuren/knikkeren/kleien/puzzelen/vul in.

Meer van dit in je timeline? Like Harper's Bazaar op Facebook