Omdat je er op vakantie zeker van wilt zijn dat je louter boeken meeneemt of op je e-reader zet die je van begin tot einde boeien, die je het allerliefst in één ruk uit wilt lezen en waarvan het verhaal je nooit meer loslaat. Daarom delen we deze zomer iedere week de alltime favorites van vijf topschrijfsters in Nederland.
Griet Op de Beeck
'The Corrections, van Jonathan Franzen – die me eens vertelde dat hij het boek, omdat hij zo diep in zichzelf is gaan zoeken, met het schaamrood op de kaken heeft zitten schrijven. Niet omdat hij dacht: shit, ik ben hier uit de biecht aan het klappen over het ellendige familiekerstfeest, en tante José gaat dit ook lezen. Daar had het niks mee te maken. Het was echt de diepe toon van zijn schrijven. En dat is voor mij belangrijk geweest bij mijn eigen werk.'
Marion Pauw
'Een boek maakt pas indruk als het een goed verhaal heeft. Ik hou niet van mooischrijverij, van een boek waarin eígenlijk niks gebeurt, maar waarin dat 'niks' dan wel prachtig wordt beschreven. Een boek behoeft een ijzersterke inhoud, liefst tegen het extreme aan, dat je even in een andere wereld kunt stappen – nodeloos te zeggen dat het ook heus goed geschreven moet zijn. Een voorbeeld is State of Wonder, van Ann Patchett. Fascinerend! Over een onderzoekster bij een indianenstam in de Amazone.'
Isa Hoes
'De ondraaglijke lichtheid van het bestaan, van Milan Kundera. Vanwege het taalgebruik, de melancholie, de romantiek, de erotiek, de onmogelijke keuzes waar de personages voor staan. Alles kwam recht mijn hart binnen. De melancholieke Sabina die vrijheid en ongedwongenheid uitstraalde, die wilde ik diep van binnen zijn. Haar sensualiteit wond me enorm op.'
Rosita Steenbeek
'Le Rouge et le Noir, van Stendhal. Het boek vertelt het verhaal over ene Julien Sorel die zich vast voorneemt iets van het leven te maken. Ik las het toen ik zestien was en ook ik was van plan wat van het leven te maken.'
Esther Gerritsen
'Slaughterhouse-Five, van Kurt Vonnegut. Het is de perfecte combinatie van een realistisch gruwelboek en sciencefiction. Dit boek is vanwege de vorm briljant. Enerzijds is er het baldadige, humoristische sciencefiction-deel, anderzijds het realistische, namelijk het afschuwelijke bombardement op Dresden. Vonnegut weet die twee uitersten naadloos op elkaar aan te sluiten. Die combinatie doet recht aan het leven, vind ik.'
Volgende week vijf andere schrijfsters aan het woord.
