Je wordt doodgegooid met vakantiespam op de timeline en om de oren geslagen met hoe fan-tás-tisch de vakantie van, nou ja, zo'n beetje iedereen behalve jij, is.
Komt nog bij dat het buiten (eindelijk!) mooi weer is. Weer waar jij niet van kan genieten, want jij werkt je drie slagen in de rondte, omdat het halve team in een zwembad dobbert, dan wel onder een palmboom cocktails aan het drinken is, dan wel een teint op ligt te doen op een hagelwit strand.
Zie dan nog maar bergen werk te verzetten, want eigenlijk wil je maar één ding: ook de biezen pakken en God weet waar heen. Maar dat gaat dus niet, want dan stort helemaal de boel in elkaar. Hoe dan nog een beetje gemotiveerd te blijven?
Zorg voor boeiend werk
Ja, nou ja, dat is natuurlijk sowieso wel fijn, als je werk boeiend is. Maar hiermee bedoelen we dat je je vooral moet storten op de zinnige taken, en de futiliteiten even moet laten voor wat ze zijn - geen tijd voor, en dus niet goed voor de productiviteit. Duik in dat ene rapport, pluis die strategie uit, en laat die gemiddeld 122 e-mails die een werknemer per dag binnenkrijgt grotendeels voor wat ze zijn. Voordeel: doorgaans zijn de afzenders van de e-mails ook op vakantie (want iederéén is immers op vakantie, behalve jij), dat scheelt weer in het aantal mails. Pik alleen de heel belangrijke eruit. Kortom: scheid hoofd- van randzaken en richt je op die eerste. De rest komt wel als iedereen weer achter z'n bureau zit.
Of draai het juist om
Juist geen puf om je storten op die zaken waar je je kop bij moet houden, terwijl er nog wel een enorme to do-list ligt van allerlei kleine(re) taken? Richt je daarop. Het afvinken van veel van die zaken op die lijst, kan een voldaan gevoel geven. Kan zijn je bureau (eindelijk!) opruimen, die gemiddeld 122 e-mails die een werknemer per dag krijgt wegwerken, of al die andere dingen waar je never nooit aan toe komt.
Zorg wel dat je niet alleen maar met die kleine dingen bezig bent, ruim er een dag of 2 max voor in, anders heb je helemaal het idee dat je de kruimels zit te rapen, terwijl al je collega's in het buitenland in een lekker vers warm broodje bijten, als je begrijpt wat we bedoelen.
Lang leve de to do-list
Over die to do-list gesproken: als je er nooit mee werkt, dan is het nu het juiste moment hem in het leven te roepen. Het kan namelijk zijn dat je hoofd omloopt van de extra taken die je hebt, en dan is het noodzaak overzicht te houden en prioriteit aan te brengen.
En, zoals eerder gezegd: niets zo fijn als een dikke vette streep door een taakje op de bewuste lijst te kunnen zetten.
Wanhoop niet
Het kan ontmoedigend werken als je op de 20 e-mails die je verzendt 19 autoreplies krijgt, klopt. Maar bedenk: je doet wat je kunt, ook al zit je daar praktisch in je eentje alle ballen hoog te houden. Je kunt niet meer dan je best doen. Je kunt je vier slagen in de rondte gaan werken om te laten zien dat jij alles kan, nu iedereen weg is. Om te laten zien dat de productie dezelfde blijft, er geen gaten vallen. Gevolg is dat jij opgebrand en uitgeblust bent als iedereen weer terug is, ook niet bepaald een prettig idee.
Stel een beloning in
Zo, als straks iedereen bruingebrand achter de desk zit, pak jij een weekendje in een hotel. Koop jij jezelf op dat paar schoenen dat staat te lonken. Schuif jij dat stuk rijstevlaai naar binnen. Nestel jij je in de kappersstoel voor die broodnodige knipbeurt. Kortom: jij trakteert jezelf, omdat je het toch mooi maar hebt geflikt.
Of je boekt een vakantie, natuurlijk.
