Engeland stapt uit de EU en naast de vele economische en politieke gevolgen daarvan, heeft dat ook zo z'n consequenties voor de lipstick-sales. Van de Grote Depressie in 1929 tot de nasleep van de Brexit, elke periode die collectieve gevoelens van onzekerheid met zich meebrengt, heeft – raar maar waar – impact op kleine (maar zeker niet minder belangrijke) genoegens als de aankoop van een kersverse lipstick.
De AEX, Dow Jones en Nasdaq mogen zuchten en steunen in tijden van angst, de lipstick-index schiet dan juist rooskleurig de hoogte in. Het is een term die in 2001 werd bedacht door Leonard Lauder om de stijgende verkoop van kleine cosmetische waren te verklaren terwijl de rest van de cijfers juist in het rood kelderen. In de drie maanden na de uitslag van het Brexit-referendum steeg de verkoop van lipsticks in Engeland met 30%. En de prognose is dat de koers voorlopig niet daalt. Maar niet alleen de gekleurde stiftjes zitten in de lift ook facials en allerhande andere spa-behandelingen varen wel bij de Britse beslissing.
Het valt eigenlijk allemaal gemakkelijk te verklaren. Een lipstick (of mooie poederdoos) is een toegankelijke vorm van luxe en kan je dosis zelfvertrouwen wat meer opkrikken. En een ontspannende behandeling in een spa kan al te heftige stress mooi de kop indrukken. Maar uit sommige onderzoeken blijkt er zelfs een meer pragmatische reden te zijn: het aantrekken van een enigszins bemiddeld manspersoon. Tja, dit laatste klinkt nogal gedateerd, maar het onderzoek stamt toch slechts uit 2012...
Anyway, beautyproducten die je vrouwelijkheid benadrukken, worden in barre tijden als een goede investering gezien. Of dat nu geldt voor het vinden van een goede baan of een man met een goed salaris.
Zou Theresa May de laatste tijd nog een lipstick (of twee) hebben gekocht?
