John Galliano maakte gisteren zijn comeback als hoofdontwerper voor
Maison Martin Margiela, met zijn eerste 'Artisanal' oftewel coutureshow
in Londen. Honderd streng geselecteerde vrienden, collega's en
journalisten mochten erbij zijn, waaronder Harper's Bazaars
hoofdredacteur Cécile Narinx, als enige Nederlandse. Wat ze ervan vond?
Dat lees je hieronder.
Dat Galliano ontslagen werd bij Dior
vanwege dronken antisemitische uitlatingen haalde indertijd alle
kranten. Dat hij, afgekickt en met het boetekleed nog aan, binnen werd gehaald als hoofdontwerper van Margiela
was zo mogelijk nog brekender nieuws. Want de barokke, romantische
Galliano aan het roer van het minimalistische, intellectuele Margiela?
Dat is zoiets als Pavarotti laten zingen bij Kraftwerk: dat verzin je
niet, zo totáál niet voor de hand liggend.
Barok MargielaGistermiddag half vijf lokale tijd, in een
verrassend sfeerloze en oververhitte zaal in een modern glazen gebouw
aan Buckinghamgate 62 in Londen, liet Galliano zien dat hij zijn
modekunsten nog van je lang zal ze leven niet verleerd is. In zijn show
werd het opeens logisch, de paradoxale hybride van Margiela en Galliano.
De collectie, enerzijds barok Margiela (felrood, kalkwit, rafels,
rubber) en anderzijds minimalistisch Galliano (luxe stoffen, verfijnde
tailoring, theatrale silhouetten) klopte en inspireerde, en bij nader
inzien werd ook de humor waar beide namen om bekend staan eer aan
gedaan.
HumorOp de borstschilden van de outfits zaten groteske
maskers, er waren speelgoedautootjes verwerkt in de jasjes en een enkele
top had zwevende ogen met lange wimpers. Onder sommige avondjurken
piepten gerafelde jeansshorts uit, de modellen droegen parels en stras
op hun gezicht, ja, Galliano had er zin in. Uit de luidsprekers schalde
Shirley Basseys 'Hey, Big Spender', eerst instrumentaal en daarna vocaal, waarmee John de vermogende coutureklanten met een schalkse knipoog welkom heette.
Dat smaakt naar meerHet was bijzonder en het smaakte naar
meer, want het leek of de hypercreatieve Galliano zich desalniettemin
een beetje had ingehouden voor de lieve vrede. Aan het eind nam hij
bescheiden knikkend en gehuld in een witte Margiela-stofjas het
daverende applaus in ontvangst. Hoe anders dan de keren dat hij,
verkleed als astronaut, toreador of matroos na zijn Dior-shows over de
catwalk stuiterde. Maar de tijden veranderen, en dat is maar goed ook,
want zonder verandering zou de mode morsdood zijn.
Welkom terug, John!
>> Kijk & oordeel zelf: de eerste show van John Galliano voor Margiela
